Efendi
(greqisht/ turqisht)
(shkurt. ef.) Zotëri, ekselencë; Titull tradicional në Perandorinë Osmane për personin, i cili kishte autoritet fetar ose shoqëror; popullor, imam ose personi i cili ushtrohet për thirrjen e imamit; autoritet fetar; shqiptohet apo shkruhet para mbiemrave apo pas emrave.
[cite]