Sindromi nefrotik

A. Njohuri fillestare
1. Sindrom nefrotik = dalje e proteinave të plazmës në urinë për shkak të lëndimit të glomeruleve; me përkufizim, për t’u quajtur “sindrom nefrotik”, humbja e proteinave duhet të kalojë 3.5g në 24 orë.
2. Shenjat dhe simptomat:
a. Edemë, anasarkë.
b. Lipiduri, hiperlipidemi.
c. Hipooalbuminemi.
d. Hiperkoagulizëm për shkak të humbjeve të faktorëve antikoagulues në urinë (p.sh. AT III).
3. Shkaku i sindromit nefrotik përcaktohet me biopsi (shih tabelën 1 dhe 2).
4. Trajtimi: shih tabelën 1.
a. Pakësim i proteinave në dietë.
b. Pakësim i kripës dhe diuretikë për të trajtuar edemën.
c. Inhibitorë të HMG-CoA reduktazës për të trajtuar hiperlipideminë.

Tabela 1. Glomerulonefritet nefrotike.

Karakteristikat Trajtimi
Sëmundja me ndryshime minimale (MCD, nefroza lipoide) ·  Sëmundje e fëmijëve

·  Idiopatike (shkaku nuk dihet)

·  Karakterizohet nga sheshimi i proceseve të podociteve (kjo shihet vetëm me mikroskopi elektronike).

Sëmundja trajtohet me kortikosteroidë dhe ka prognozë të mirë.
Glomeruloskleroza fokale segmentale (FSGS) ·  Pamja klinike është e ngjashme me “sëmundjen me ndryshime minimale”, por kjo sëmundje zakonisht prek të rriturit.

·  Zakonisht është sëmundje idiopatike; tipikisht haset në zezakë me hipertension.

·  Mund të shoqërojë sëmundje si diabeti, HIV, drepanocitoza, dhe injektimi i heroinës.

Kortikosteroidë + ciklofosfamid. Prognoza është e keqe, këta të sëmurë përfundojnë në pamjaftueshmëri të veshkave.
Glomerulonefriti membranoz ·  Është shkaku më i shpeshtë i sindromit nefrotik në të rriturit.

·  Sëmundja përparon ngadalë, dhe efekti i kortikosteroidëve bie pak nga pak me kalimin e kohës.

·  Shkaktohet nga infeksione (HBV, HCV, sifilizi, malaria), nga barnat (kripërat e arit dhe penicilamina), nga lupusi eritematoz, nga sëmundjet neoplastike.

Kortikosteroidë me ose pa ciklofosfamid. Gjysma e pacientëve përfundojnë me pamjaftueshmëri të veshkave.
Glomerulonefriti membranoproliferativ (MPGN) Kjo sëmundje është 2 llojesh:

·  Tipi I përparon ngadalë.

·  Tipi II është më agresiv, me nivele të ulura të C3 për shkak të “faktorit nefritik C3“. Faktori nefritik C3 është një autoantitrup i drejtuar ndaj C3-konvertazës.

Kortikosteroidë me ose pa plazmaferezë ose interferon alfa. Prognoza është e keqe.

 

Mjekësi e përgjithshme

[cite]