Beg
(turqisht)

(beu) Fjalë me prejardhje kineze, që do të thotë prijës. Edhe në turqishte titulli beg e ka ruajtur domethënien e mëhershme: udhëheqës, komandant, zotëri, fisnik, bujar. Beglerbeg kryekomandant.

Besimi — Mysliman