Zhvillimi urbanistik dhe popullsia në Mesjetë Qytetet qenë ato që pësuan më shumë gjatë periudhës kalimtare të kapërcimit nga lashtësia në mesjetë. Si rezultat i shthurjes së plotë të sistemeve Vazhdoni leximin →

Sistemi i detyrimeve feudale që rëndonin mbi fshatarin nuk ishte i njëjtë për të gjitha viset shqiptare. Ai ndryshonte sipas konfiguracionit të terrenit, por edhe sipas sferave politike në të Vazhdoni leximin →

Prona feudale dhe evoluimi i saj në Shqipëri (shek. XI-XIV) Shekulli X ofron dëshmitë e para historike për format fillestare të pronës feudale në Shqipëri. Ato kanë të bëjnë kryesisht Vazhdoni leximin →

Kristalizimi i sferës ortodokse në shek. XIII-XIV Pavarësisht nga dobësimi apo humbja e pozitave në treva të caktuara, fakti është se përtej brezit Durrës-Ohër pozitat e kishës ortodokse në Shqipëri Vazhdoni leximin →

Kisha e Arbrit në shek. XII-XIII Drejtim tjetër i përhapjes së ritit katolik në trevat shqiptare qe ai i territoreve në jug të rrjedhës së lumit Drin, ku në kapërcim Vazhdoni leximin →

Në kapërcim të shek. X-XI, trevat shqiptare ishin nën juridiksionin kishtar të tri kryepeshkopatave, të cilat drejtonin një numër të madh selish peshkopale vartëse (sufragane). Këto qenë kryepeshkopata e Naupaktit, Vazhdoni leximin →

Sovrani i ri i mbretërisë së Sicilisë, Karli I Anzhu, trashëgoi synimet e vjetra të dinastive të Altavilëve normanë e të Hohenshtaufëve gjermanë. Në qendër të politikës së tij të Vazhdoni leximin →

Manfred Hohenshtaufeni në Shqipëri Kapërcimi i shek. XII-XIII solli në Mbretërinë e Sicilisë një ndryshim të dinastisë sunduese. Vendin e dinastisë normane Altavila, e zuri dinastia perandorake gjermane Hohenshtaufen. Bashkë Vazhdoni leximin →

Kryengritja e shqiptarëve kundër Perandorisë së Nikesë (1257-1258) Vendosja e pushtetit të Nikesë në viset shqiptare nuk e përmirësoi gjendjen e tyre, përkundrazi, një administratë e rreptë ushtarake e civile Vazhdoni leximin →

Lufta midis Despotatit të Epirit dhe Perandorisë së Nikesë për hegjemoni në Shqipëri Beteja e Klokotnicës, ku vetë Teodori u zu rob, goditi rëndë aspiratat panbizantine të despotëve të Epirit. Vazhdoni leximin →

Principata e Arbrit, Dukati i Durrësit dhe Despotati i Epirit Kryqëzata IV (1204) solli një ndryshim rrënjësor të kushteve politike në Perandorinë Bizantine e posaçërisht në viset e saj perëndimore. Vazhdoni leximin →

Principata e Arbrit Ballafaqimi i Perandorisë Bizantine me normanët e Italisë dhe me kryqëzatat në shek. XI-XII, nxori në plan të parë rolin e shqiptarëve dhe të tokave shqiptare që Vazhdoni leximin →

Shqipëria në luftërat e Komnenëve me normanët e Italisë Shekulli XI solli ndryshime thelbësore në strukturën e brendshme ekonomiko-shoqërore të Perandorisë Bizantine si dhe në marrëdhëniet e saj me botën Vazhdoni leximin →

Bazili II ishte perandori i fundit i dinastisë maqedone që mundi të ruajë ekuilibrin e brendshëm shoqëror e politik midis interesave të shtetit, atyre të aristokracisë feudale dhe të fshatarësisë Vazhdoni leximin →

Kriza e regjimit të temave dhe revoltat e dukëve bizantinë të Durrësit në gjysmën e dytë të shek. XI Kryengritja e madhe panballkanike e viteve 1040-1041, si dhe ajo e Vazhdoni leximin →

Trevat shqiptare dhe Mbretëria Bullgare (shek. IX-X) Një ndër arsyet kryesore të krijimit të Temës së Durrësit në gjysmën e parë të shek. IX kishte qenë përballimi i presionit sllav, Vazhdoni leximin →

Lufta kundër ikonave dhe efektet e saj në Shqipëri Në kohën e sundimit të Leonit III (717-741), Perandoria Bizantine u përfshi nga një konflikt i ashpër i brendshëm fetar. Në Vazhdoni leximin →

Regjimi i Temave në Shqipëri Tema e Durrësit Ndonëse mbetej gjithnjë provincë bizantine, Shqipëria i humbi lidhjet e drejtpërdrejta me Perandorinë pas dyndjes e kolonizimit sllav në Ballkan. Strukturat shtetërore-administrative Vazhdoni leximin →

Marrëdhëniet e pronës në fshatin shqiptar në shek. VIII-X. Bashkësia fshatare dhe ngastrat ushtarake Kalimi në periudhën e mesjetës edhe në Shqipëri e zhvendosi qendrën e gravitetit ekonomik në fshat, Vazhdoni leximin →

Kushtet natyrore në Mesjetën e Hershme Tabloja mjaft e larmishme e kushteve natyrore përcaktoi në një shkallë të madhe ndarjen e trevave shqiptare në disa rajone bujqësore me drejtime e Vazhdoni leximin →

Shqiptarët e hershëm dhe Kultura e Komanit Në vitin 1898 u ra në gjurmë të një varreze të madhe, pranë Kalasë së Dalmaces, në fshatin Koman të Pukës. Në vazhdim Vazhdoni leximin →

Përvijimi i hapësirës shqiptare në mesjetë Që në shek. VII-VIII situata etnike në Ballkan u stabilizua dhe nuk përmenden më dyndje popujsh. Kjo gjendje etnike e shekujve të hershëm të Vazhdoni leximin →

Dyndjet e popujve, ngulimet sllave në Ballkan Nën sundimin e Dioklecianit e më tej të Konstandinit, Perandoria Romake iu përshtat një organizimi të ri administrativ. Njësia më e madhe administrative Vazhdoni leximin →

Organizimi kishtar i trevave shqiptare Në pikëpamje të organizimit të përgjithshëm kishtar, kisha shqiptare ishte në varësi të Papës së Romës. Ky i fundit ushtronte autoritetin e vet në trevat Vazhdoni leximin →

Përhapja e krishterimit në Shqipëri Shqipëria është përcaktuar si një nga vendet mesdhetare, ku krishterimi depërtoi qysh në shekujt e parë. Autori i shek. VI, Kosmas, i përfshin iliro-shqiptarët në Vazhdoni leximin →

Shqipëria dhe Bizanti Pas ndarjes së Perandorisë Romake në dy pjesë, më 395, trevat iliro-shqiptare hynë në përbërje të Perandorisë Bizantine, siç quhet zakonisht pas kësaj date Perandoria Romake e Vazhdoni leximin →