INCIDENTI I KANALIT TË KORFUZIT
✤ Ngjarje zë ndodhi më 22 tetor 1946, rreth orës 13°°, në kznalin e Korfuzit, afër bregdetit shqiptar. Njëra zga katër luftanijet e flotës britanike që kalonin i formacion luftimi me topa të drejtuar nga rregdeti shqiptar, hasi në një minë dhe u dëmrra. të njëjtin fat pësoi edhe një luftanije tjetër zë i shkoi në ndihmë. Në vendin e ngjarjes u dërgua menjëherë një anije shqiptare për të dhënë –~hmë e për të marrë vesh ndodhinë, por anrlezët nuk pranuan të jepnin asnjë shpjegim. Nga mesi i natës luftanijet e dëmtuara u rimorkfnan dhe flotiija u kthye në Korfuz.

Pas kësaj qeveria britanike njoftoi qeverinë :-hqiptare se në kanalin e Korfuzit kishin qenë -endosur mina e për këtë arsye ajo do të dërr:rre flotën për heqjen e tyre, gjë që do të bëhej ne pëlqimin e «Komitetit Qendror të Pastrimit rë Minave». Më 12-13 nëntor 1946 flota britanike rërshkoi gjithë bregdetin shqiptar për të kryer rperacionin e «pastrimit të ujërave® duke kryer ;hkelje flagrante të sovranitetit territorial të 3PS të Shqipërisë, përderisa kjo gjë u bë pa lejen = qeverisë shqiptare. Për minat e vendosura në isnalin e Korfuzit qeveria britanike akuzoi qeverinë shqiptare. Në janar të v. 1947 qeveria rritanike e ngriti çështjen në Këshillin e Sigurimit të OKB-së. Në përgjigje të kërkesës së këtij Këshilli u dërgua për të sqaruar çeshtjen n;ë delegacion i kryesuar nga sh. Hysni Kapo. Belegacioni hodhi poshtë me fakte akuzat e paraemelta të aeverisë britanike kundër qeverisë shqiptare. Megjithatë nën presionin e Anglisë, jvëshilli i Sigurimit, hartoi një rezolutë duke re>—randuar që çështja t’i kalohej Gjykatës Ndërmmbëtare në Hagë (shih).

Në Hagë qeveria shqiptare u shpreh edhe një berë botërisht se nuk dinte gjë për vendosjen e minave, se nuk dispononte të tilla, as mjete e as specialistë për vendosjen e tyre. Gjykata e Hsgës u’ detyrua të hedhë poshtë mundësinë e uEidosjes së minave nga ana e Shqipërisë, por, -■ën presionet e Anglisë, në prill të vitit 1949, me srsyetime hipotetike e pa asnjë provë bindëse, tço vendosi ta quajë Shqipërinë fajtore, sepse «nuk mund të mos ishte në dijeni për vendosjen e tyre». Shqipëria nuk e pranoi këtë vendim jo vetëm sepse s’ishte fajtore, por edhe për faktin se caktimi i shumës së dëmshpërblimeve nuk ishte në kompetencën e kësaj gjykate. Gjykata u mblodh në mungesë të përfaqësuesve të qeverisë shqiptare dhe, mbasi konfirmoi kompetencën e saj, në kundërshtim të hapët me statutin, caktoi më 10 dhjetor 1949 shumën e dëmshpërblimeve. Anglia gjeti një rrugë tjetër për të siguruar «dëmshpërblimet»: ajo bllokoi arbitrarisht arin shqiptar të grabitur nga nazistët gjermanë.

(V.Bo.)

Burime, referenca dhe shënime:
● Fjalori Enciklopedik Shqiptar (1985)
● Artikulli origjinal – Incidenti I Kanalit Të Korfuzit