DASMA
✤ Festë familjare e shoqërore e martesës, në shtëpinë e nuses e të dhëndrit. Cere-

=”: i D. është i lashtë e ka ritual mjaft të Nl periudhat e kaluara, D. tradicionale façfçxare zakonisht bëhej në vjeshtë, kur ishin msmr punët bujqësore dhe ishte mbledhur pro D. fillonte një javë, pesë ose tri ditë për- : K2 marries së nuses, me përgatitjet e nevojs=3= Karakteri kolektiv i D. është i lashtë. 1.:: e marrjes së nuses, e diela apo e enjtja, — —ë e rëndësishmja. Që herët në mëngjes r;_£h.eshin dasmorët, të ftuarit në D. Prej tyre-i—rpg’hin krushqit, ata që do të shkonin të merr- ~ nusen. Në krye vihej krushku i parë. Sipas ~~—mit të Lekë Dukagjinit dhe kanunit të Skëntsrfaect, krushku. i parë ishte një shok i dhënd-tr. por jo nga fisi i tij. Në krahina të tjera cak- një burrë i moshuar, daja i dhëndrit, ose një rsrscn tjetër. Në disa krahina mund të shkonin ose dy gra të quajtura dasmoresha. Ceremoni të ndryshme ruanin gjurmë të rrëm:

të gruas, të ruajtjes së çiftit nga «shpirtrat = ksqijs, «magjitë» etj. Disa ceremoni kishin të rinin me lindjen e fëmijëve me mbarësinë në shripinë e re etj. Ceremoniali i D. shoqërohej me ~’ ~.gs të shumta e të larmishme, me valle, lo;kra. shaka etj. D. zakonisht përfundonte ditën e -~szë-, kur nusja shkonte për ujë ose kur ajo do zs gatuante diçka për familjen.

Pas Çlirimit, me ndryshimet ekonomiko-shozirore dhe të motiveve për lidhjet martesore, niryshoi edhe ceremoniali i D., janë formuar ce-2=10111 të reja, që i përgjigjen zhvillimit të shozërisë socialiste dhe shprehin marrëdhëniet e barabarta ndërmjet burrit e gruas. Ceremoniali i D. = zhvesh nga ritet e karakterit fetar e magjik, che u bë një festë e re e familjes soeialiste, në të cQën marrin pjesë edhe shokët e shoqet e purasËshtë përtërirë edhe repertori i këngëve e : valleve popullore.

(A.Do.)

Burime, referenca dhe shënime:
● Fjalori Enciklopedik Shqiptar (1985)
● Artikulli origjinal – Dasma