Luka: 5 – 12

Luka: 5-11 Luka: 5 – 12 Luka: 5-13
Luka – Kapitulli 5
Greqishte
e Vjetër
Ancient
Greek

Αρχαία
Ελληνικά
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρης λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν ᾿Ιησοῦν, πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήθη αὐτοῦ λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. Latinisht
Latin
Vulgata
12 et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Iesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare
Shqip
Albanian
KOASH
12Edhe kur ai ishte në një nga qytetet, ja një njeri plot me lebër, i cili, kur pa Jisuin, ra përmbys, dhe iu lut, duke thënë: Zot, nëse do, mund të më pastrosh. Anglisht
English
King James
{5:12} And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus fell on [his] face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
Meksi
Albanian
(1821)
12E u bë kur gjëndej ai ndë një qutet, ja e vjen një njeri mbluarë me leprë, e poqë pa Iisunë ra përmbis, e i lutej, e i thosh: Zot, ndë daç mund të më qëroç. Kristoforidhi
Albanian
(1879)
12 Edhe ay kur ishte ndë një nga qytetetë, javoka një njeri plot me krromë; i-cili, kur pa Jisunë, ra përmbys, edhe i ulut, dyke thëne, Zot, ndë do, munt të më qërojsh.
Rusisht
Russian
Русский
12 Когда Иисус был в одном городе, пришел человек весь в проказе и, увидев Иисуса, пал ниц, умоляя Его и говоря: Господи! если хочешь, можешь меня очистить. Germanisht
German
Deutsch
12 Und es begab sich, da er in einer Stadt war, siehe, da war ein Mann voll Aussatz. Da der Jesum sah, fiel er auf sein Angesicht und bat ihn und sprach: HERR, willst du, so kannst du mich reinigen.
Diodati
Albanian
Shqip
Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: ”Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh”. Diodati
Italian
Italiano
12 Or avvenne che, mentre egli si trovava in una di quelle città, ecco un uomo tutto coperto di lebbra che, veduto Gesú, si prostrò con la faccia a terra e lo pregò, dicendo: «Signore, se tu vuoi, tu puoi mondarmi».

Dhiata e Re

[cite]