SEREMBE ZEF
✤ (Giuseppe Serembe, 1843-1901), Poet lirik arbëresh. Lindi në Strigari të Kozencës, në një familje me Stradita revolucionare.

Ndoqi studimet në koIegjin e Shën Adrianit, ku pati mësues J.

De. Radën. Që herët u lidh me Iëvizjen garibaldine dhe më vonë me iëvizjen çlirimtare në Shqipëri. Ngjarjet politike shoqërore në Itali pas hashkimit të saj e zhgënjyen rëndë dhe bashkë me fatkeqësitë vetjake i shkaktuan një krizë shpirtërore. Vdiq në San Paolo të Brazilit i sëmurë rëndë. Më të gjallë hotoi vëllimin me vjersha Poezl italisht dhe këngë origjinale të përkthyera nga shqipja (1883, Poesie italiane e canti originali tradotti dell albanesëj) dhe në vitet 90 një përmbledhje me tingëllima italisht Sonetti vari. Shumë dorëshkrime të Z. S. kanë humbur. Pas vdekjes i nipi, K. Serembe, botoi një pjesë të krijimeve poetike të tij në për Hibledhjen «Vjershë» (1926). Z. S. lëvroi gjerësisht lirikën; trajtoi motive atdhetare, filozofike-shoqërore e të dashurisë. Në vjershat atdhetare grishi në luftë të hapur kundër pushtuesit të huaj («Vrull», «Dora d’Istrias»). Lirika e tij filozofike-shoqërore dhe e dashurisë pasqyroi konfliktin midis individit dhe shoqërisë së kohës, zhgënjimin e njeriut të ndershëm nga realiteti borgjez («Eiegji», «I
(K. Ko.)

Burime, referenca dhe shënime:
● Fjalori Enciklopedik Shqiptar (1985)
● Artikulli origjinal – Serembe Zef