QUMËSHTI, PËRBËRJA, LLOJET, TREGUESIT CILËSORË, RUAJTJA, SHËRBIMI.

Qumështi, përbërja, llojet.

Qumështi, që tregëtohet në bare e restorante mund të përdoret i freskët, por mundet prej tij të përgatiten dhe nënprodukte si: kosi, dhalla, etj.

Vlera ushqimore e qumështit përcaktohet nga përbërja kimike e tij. Përbërësit kryesorë të qumeshtit janë: ujë, yndyrë, karbohidrate, kripëra minerale, lëndë azotike, tharme, antikorpe, vitamina etj. Qumështi, që përdoret në bare e restorante mund të jetë me yndyrë të plotë (i pa skremuar), pjesërisht i skremuar apo plotësisht i skremuar, në varësi të përdorimit. Ai duhet të jetë i pasterizuar ose i sterilizuar.

Llojet e qumështit. Në bare e restorante përdoren disa lloje të qumështit: qumështi si pije (i freskët me shkallë të ndryshme skremimi 0-4,5% yndyrë; qumësht për bebet (i pasur me vitamina); qumështi i fermentuar (i athët, dhallë, kos, i athët me fruta); kremi i qumështit (krem i rrahur, krem kafe, krem i freskët); qumësht që ruhet gjatë (i sterilizuar, i kondensuar, qumësht pluhur); pijet mikse me qumësht, që përmbajnë qumësht, kafe, vezë, shurupe frutash ose të tjera, fruta, sheqer, akullore e disa herë alkool. Ato përgatiten duke i tundur pa akull ose me akull (frape).

Qumështi prishet shpejt, pasi është një mjedis ideal për zhvillimin e mikroorganizmave. Veprimtaria e këtyre të fundit e bën qumështin të pa konsumueshëm deri në toksik.

Përpara përdorimit duhet të shikohen me kujdes shënimet në ambalazh. Pasi ambalazhi është hapur, qumështi duhet të ruhet në frigoriferë në temperaturë 2-4ºC, për 2 ditë.

• Treguesit cilësorë të qumështit, difektet.

Në treguesit cilësorë të qumështit përfshihen treguesit organoshqisorë (ngjyra,era,shija, struktura, prania e precipitateve) dhe treguesit fiziko-kimikë e mikrobiologjikë (përcaktimi i:  dendësisë; yndyrës; aciditetit; lëndë të thata pa yndyrë; pastërtia; mikroorganizmat patogjenë; mikroflora e përgjithshme).

Difektet e qumështit janë të gjitha devijimet nga vetitë normale të tij. Difektet më të rëndësishme të qumështit janë: qumësht me shije e erë të keqe; qumësht me papastërti mekanike; qumësht me kulloshtër, që sapo vihet në zjarr pritet, sepse ka aciditet shumë të lartë; qumësht i thartë me aciditet të lartë, që pritet shumë shpejt; qumësht i hidhur; shija djegëse në qumësht; tharmi alkoolik; qumësht me ambalazhe të dëmtuara, rrjedhje, jashtë skadence etj.