Veprat: 13 – 25

Veprat: 13-24 Veprat: 13 – 25 Veprat: 13-26
Veprat – Kapitulli 13
Greqishte
e Vjetër
Ancient
Greek

Αρχαία
Ελληνικά
ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμί ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι. Latinisht
Latin
Vulgata
25 cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebat quem me arbitramini esse non sum ego sed ecce venit post me cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere
Shqip
Albanian
KOASH
25Edhe Joani, kur po mbaronte udhën e tij, thoshte: Cili pandehni se jam unë? Unë nuk jam ai; po ja tek vjen pas meje ai, të cilit nuk jam i denjë t’i zgjidh sandalet e këmbëve. Anglisht
English
King James
{13:25} And as John fulfilled his course, he said, Whom think ye that I am? I am not [he.] But, behold, there cometh one after me, whose shoes of [his] feet I am not worthy to loose.
Meksi
Albanian
(1821)
25E si e sosi Ioanni udhën’ e tij, thosh: Cili thoi ju se jam unë? Nukë jam unë ai, po ja që vjen pas meje ai, që un’ atij s’jam i zoti t’i zgjidh këpucët’ e këmbëvet. Kristoforidhi
Albanian
(1879)
25 Edhe Joani kur po mbaronte udhëu’e ti, thoshte, Cili pandehni se jam unë? unë nukë jam ay; po ja tek vjen pas meje ay, të-cilit unë nukë jam i-zoti t’i sgith këpucën’ e këmbëvet.
Rusisht
Russian
Русский
25 При окончании же поприща своего, Иоанн говорил: за кого почитаете вы меня? я не тот; но вот, идет за мною, у Которого я недостоин развязать обувь на ногах. Germanisht
German
Deutsch
25 Da aber Johannes seinen Lauf erfüllte, sprach er: “Ich bin nicht der, für den ihr mich haltet; aber siehe, er kommt nach mir, des ich nicht wert bin, daß ich ihm die Schuhe seiner Füße auflöse.”
Diodati
Albanian
Shqip
Dhe, kur Gjoni po e përfundonte misionin e tij, tha: “Cili pandehni se jam unë? Unë nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen një, të cilit unë nuk jam i denjë t’i zgjidh sandalet e këmbëve”. Diodati
Italian
Italiano
25 E, come Giovanni stava per finire la sua missione, disse: “Chi pensate voi che io sia? Io non sono il Cristo; ma ecco, dopo di me viene uno, a cui io non sono degno di sciogliere i sandali dei piedi”.

Dhiata e Re

[cite]