Greqisht – Ελληνικά Shqip – Albanian Latinisht – Latin Anglisht – English Gjermanisht – Deutsch Rusisht – Русский
2   Korintasve — Kapitulli 7
2 Korintasve —   Kapitulli 6 DHIATA E RE 2 Korintasve —   Kapitulli 8
7 — 1 Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς   ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ   πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. 1 Duke pasur pra, o të dashur,   këto premtime, le të pastrojmë veten tonë nga çdo ndyrësi të mishit e të   shpirtit, duke punuar shenjtëri me frikë Perëndie. 1 has igitur habentes   promissiones carissimi mundemus nos ab omni inquinamento carnis et spiritus   perficientes sanctificationem in timore Dei {7:1} Having therefore these   promises, dearly beloved, let us   cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting   holiness in the fear of God. 1 Dieweil wir nun solche   Verheißungen haben, meine Liebsten, so lasset uns von aller Befleckung des   Fleisches und des Geistes uns reinigen und fortfahren mit der Heiligung in   der Furcht Gottes. 1 Итак, возлюбленные, имея такие   обетования, очистим себя от всякой скверны плоти и духа, совершая святыню в   страхе Божием.
7 — 2 Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα   ἐπλεονεκτήσαμεν. 2 Na bëni vend; askujt s’i bëmë keq; asnjeri nuk prishëm, nga   askush nuk përfituam. 2 capite nos neminem laesimus neminem corrupimus neminem   circumvenimus {7:2} Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no   man, we have defrauded no man. 2 Fasset uns: Wir haben niemand Leid getan, wir haben niemand   verletzt, wir haben niemand übervorteilt. 2 Вместите нас. Мы никого не обидели, никому не повредили, ни   от кого не искали корысти.
7 — 3 οὐ πρὸς κατάκρισιν λέγω· προείρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις   ἡμῶν ἐστε εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῆν. 3 Nuk e them këtë   për t’ju dënuar; sepse ju thashë që më parë, se jeni në zemrat tona, aq sa të   vdesim bashkë e të rrojmë bashkë. 3 non ad condemnationem dico praedixi enim quod in cordibus   nostris estis ad conmoriendum et ad convivendum {7:3} I speak not [this] to condemn [you:] for I have said   before, that ye are in our hearts to die and live with [you. ] 3 Nicht sage ich solches, euch zu verdammen; denn ich habe   droben zuvor gesagt, daß ihr in unsern Herzen seid, mitzusterben und   mitzuleben. 3 Не в осуждение говорю; ибо я прежде сказал, что вы в сердцах   наших, так чтобы вместе и умереть и жить.
7 — 4 πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν   πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει   ἡμῶν. 4 I shumtë është guximi im tek ju, e shumtë mburrja ime për   ju; jam plot me ngushëllim, ndjej gëzim shumë të madh në gjithë shtrëngimin   tonë. 4 multa mihi fiducia est apud vos multa mihi gloriatio pro   vobis repletus sum consolatione superabundo gaudio in omni tribulatione   nostra {7:4} Great [is] my boldness of speech toward you, great [is]   my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all   our tribulation. 4 Ich rede mit großer Freudigkeit zu euch; ich rühme viel von   euch; ich bin erfüllt mit Trost; ich bin überschwenglich in Freuden und in   aller unsrer Trübsal. 4 Я много надеюсь на вас, много хвалюсь вами; я исполнен   утешением, преизобилую радостью, при всей скорби нашей.
7 — 5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ   σὰρξ ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι. 5 Sepse si erdhëm në Maqedoni, trupi ynë nuk pati fare prehje,   po gjendeshim në shtrëngime në çdo gjë; përjashta luftëra, përbrenda frikëra. 5 nam et cum venissemus Macedoniam nullam requiem habuit caro   nostra sed omnem tribulationem passi foris pugnae intus timores {7:5} For, when we were come into Macedonia, our flesh had no   rest, but we were troubled on every side; without [were] fightings, within   [were] fears. 5 Denn da wir nach Mazedonien kamen, hatte unser Fleisch keine   Ruhe; sondern allenthalben waren wir in Trübsal: auswendig Streit, inwendig   Furcht. 5 Ибо, когда пришли мы в Македонию, плоть наша не имела   никакого покоя, но мы были стеснены отовсюду: отвне–нападения,   внутри–страхи.
7 — 6 ἀλλ᾿ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὸς ἐν τῇ   παρουσίᾳ Τίτου· 6 Po Perëndia që ngushëllon të përulurit, na ngushëlloi me   ardhjen e Titos. 6 sed qui consolatur humiles consolatus est nos Deus in   adventu Titi {7:6} Nevertheless God, that comforteth those that are cast   down, comforted us by the coming of Titus; 6 Aber Gott, der die Geringen tröstet, der tröstete auch uns   durch die Ankunft des Titus; 6 Но Бог, утешающий смиренных, утешил нас прибытием Тита,
7 — 7 οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ   παρεκλήθη ἐφ᾿ ὑμῖν, ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν,   τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι, 7 Edhe jo vetëm me ardhjen e tij, po edhe me ngushëllimin që u   ngushëllua tek ju, duke na treguar për mallin tuaj të madh, ngashërimin tuaj,   zellin tuaj për mua; aq sa u gëzova tepër. 7 non solum autem in adventu eius sed etiam in solacio quo   consolatus est in vobis referens nobis vestrum desiderium vestrum fletum   vestram aemulationem pro me ita ut magis gauderem {7:7} And not by his coming only, but by the consolation   wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your   mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more. 7 nicht allein aber durch seine Ankunft, sondern auch durch   den Trost, mit dem er getröstet war an euch, da er uns verkündigte euer Verlangen, euer Weinen, euren Eifer um   mich, also daß ich mich noch mehr freute. 7 и не только прибытием его, но и утешением, которым он   утешался о вас, пересказывая нам о вашем усердии, о вашем плаче, о вашей   ревности по мне, так что я еще более обрадовался.
7 — 8 ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι, εἰ καὶ μετεμελόμην· βλέπω γὰρ   ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη, εἰ καὶ πρὸς ὥραν, ἐλύπησεν ὑμᾶς. 8 Sepse, ndonëse ju hidhërova me letrën, nuk pendohem, ndonëse   më vinte keq; sepse shoh se ajo letër, megjithëse për pak kohë, ju hidhëroi. 8 quoniam et si contristavi vos in epistula non me paenitet et   si paeniteret videns quod epistula illa et si ad horam vos contristavit {7:8} For though I made you sorry with a letter, I do not   repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made   you sorry, though [it were] but for a season. 8 Denn daß ich euch durch den Brief habe traurig gemacht, reut   mich nicht. Und ob’s mich reute, dieweil ich sehe, daß der Brief vielleicht   eine Weile euch betrübt hat, 8 Посему, если я опечалил вас посланием, не жалею, хотя и   пожалел было; ибо вижу, что послание то опечалило вас, впрочем на время.
7 — 9 νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ᾿ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς   μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ Θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν. 9 Tani gëzohem, jo se u hidhëruat, por se u hidhëruat për   pendim; sepse u hidhëruat sipas udhës së Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm prej nesh. 9 nunc gaudeo non quia contristati estis sed quia contristati   estis ad paenitentiam contristati enim estis secundum Deum ut in nullo   detrimentum patiamini ex nobis {7:9} Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye   sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye   might receive damage by us in nothing. 9 so freue ich mich doch nun, nicht darüber, daß ihr seid   betrübt worden, sondern daß ihr betrübt seid worden zur Reue. Denn ihr seid   göttlich betrübt worden, daß ihr von uns ja keinen Schaden irgendworin   nehmet. 9 Теперь я радуюсь не потому, что вы опечалились, но что вы   опечалились к покаянию; ибо опечалились ради Бога, так что нисколько не   понесли от нас вреда.
7 — 10 ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον   κατεργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη, θάνατον κατεργάζεται. 10 Sepse hidhërimi sipas udhës së Perëndisë sjell pendim për shpëtim, për të cilin nuk pendohet   njeriu; por hidhërimi i botës sjell vdekje. 10 quae enim secundum Deum tristitia est paenitentiam in   salutem stabilem operatur saeculi autem tristitia mortem operatur {7:10} For godly sorrow worketh repentance to salvation not to   be repented of: but the sorrow of the world worketh death. 10 Denn göttliche Traurigkeit wirkt zur Seligkeit einen Reue,   die niemand gereut; die Traurigkeit aber der Welt wirkt den Tod. 10 Ибо печаль ради Бога производит неизменное покаяние ко   спасению, а печаль мирская производит смерть.
7 — 11 ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο, τὸ κατὰ Θεὸν λυπηθῆναι ὑμᾶς, πόσην   κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ   ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλὰ ἐκδίκησιν! ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς   εἶναι ἐν τῷ πράγματι. 11 Sepse ja, po ajo punë, hidhërimi juaj sipas Perëndisë, sa   kujdes solli tek ju! Po sa   shfajësim, po sa   zemëratë, po sa frikë,   po sa mall, po sa zell, po sa shpagim! Në të gjitha   e treguat veten tuaj se jeni të pastër në këtë punë. 11 ecce enim hoc ipsum secundum Deum contristari vos quantam   in vobis operatur sollicitudinem sed defensionem sed indignationem sed   timorem sed desiderium sed aemulationem sed vindictam in omnibus exhibuistis   vos incontaminatos esse negotio {7:11} For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after   a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, [what] clearing of   yourselves, yea, [what] indignation, yea, [what] fear, yea, [what] vehement   desire, yea, [what] zeal, yea, [what] revenge! In all [things] ye have   approved yourselves to be clear in this matter. 11 Siehe, daß ihr göttlich seid betrübt worden, welchen Fleiß   hat das in euch gewirkt, dazu Verantwortung, Zorn, Furcht, Verlangen, Eifer,   Rache! Ihr habt euch bewiesen in allen Stücken, daß ihr rein seid in der   Sache. 11 Ибо то самое, что вы опечалились ради Бога, смотрите, какое   произвело в вас усердие, какие извинения, какое негодование [на виновного],   какой страх, какое желание, какую ревность, какое взыскание! По всему вы   показали себя чистыми в этом деле.
7 — 12 ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ εἵνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος, οὐδὲ   εἵνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλ᾿ εἵνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ὑμῶν τὴν   ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 12 Prandaj, edhe nëse ju shkrova, nuk e   bëra këtë për atë që ka bërë padrejtësi, as për   atë të cilit iu bë padrejtësi, po që të tregohet tek ju kujdesi ynë që kemi   për ju përpara Perëndisë. 12 igitur et si scripsi vobis non propter eum qui fecit   iniuriam nec propter eum qui passus est sed ad manifestandam sollicitudinem   nostram quam pro vobis habemus ad vos coram Deo {7:12} Wherefore, though I wrote unto you, [I did it] not for   his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but   that our care for you in the sight of God might appear unto you. 12 Darum, ob ich euch geschrieben habe, so ist’s doch nicht   geschehen um des willen, der beleidigt hat, auch nicht um des willen, der   beleidigt ist, sondern um deswillen, daß euer Fleiß gegen uns offenbar sein   würde bei euch vor Gott. 12 Итак, если я писал к вам, то не ради оскорбителя и не ради   оскорбленного, но чтобы вам открылось попечение наше о вас пред Богом.
7 — 13 Διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα. ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει ὑμῶν   περισσοτέρως μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα   αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν· 13 Prandaj u ngushëlluam; edhe mbi ngushëllimin tuaj u gëzuam   shumë më tepër për gëzimin e Titos, se iu preh shpirti nga ju të gjithë. 13 ideo consolati sumus in consolatione autem nostra   abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi quia refectus est spiritus   eius ab omnibus vobis {7:13} Therefore we were comforted in your comfort: yea, and   exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was   refreshed by you all. 13 Derhalben sind wir getröstet worden, daß ihr getröstet   seid. Überschwenglicher aber haben wir uns noch gefreut über die Freude des   Titus; denn sein Geist ist erquickt an euch allen. 13 Посему мы утешились утешением вашим; а еще более обрадованы   мы радостью Тита, что вы все успокоили дух его.
7 — 14 ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην, ἀλλ᾿ ὡς   πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτω καὶ ἡ καύχησιςἡμῶν ἡ ἐπὶ Τίτου ἀλήθεια   ἐγενήθη. 14 Se nëse u mburra për gjë tek ai për ju, nuk u turpërova; po   siç jua thamë juve të gjitha në të vërtetën, kështu edhe mburrja jonë tek   Titoja për ju doli e vërtetë. 14 et si quid apud illum de vobis gloriatus sum non sum   confusus sed sicut omnia vobis in veritate locuti sumus ita et gloriatio   nostra quae fuit ad Titum veritas facta est {7:14} For if I have boasted any thing to him of you, I am not   ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting,   which [I made] before Titus, is found a truth. 14 Denn was ich vor ihm von euch gerühmt habe, darin bin ich   nicht zu Schanden geworden; sondern, gleichwie alles wahr ist, was ich von   euch geredet habe, also ist auch unser Rühmen vor Titus wahr geworden. 14 Итак я не остался в стыде, если чем-либо о вас похвалился   перед ним, но как вам мы говорили все истину, так и перед Титом похвала наша   оказалась истинною;
7 — 15 καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν   ἀναμιμνησκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε   αὐτόν. 15 Edhe dashuria e tij për ju atij i shtohet më tepër, kur   kujton bindjen e ju të gjithëve, si me frikë e me drithërim e pritët atë. 15 et viscera eius abundantius in vos sunt reminiscentis   omnium vestrum oboedientiam quomodo cum timore et tremore excepistis eum {7:15} And his inward affection is more abundant toward you,   whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling   ye received him. 15 Und er ist überaus herzlich wohl gegen euch gesinnt, wenn   er gedenkt an euer aller Gehorsam, wie ihr ihn mit Furcht und Zittern habt   aufgenommen. 15 и сердце его весьма расположено к вам, при воспоминании о   послушании всех вас, как вы приняли его со страхом и трепетом.
7 — 16 χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν. 16 Gëzohem pra, që guxoj për gjithçka tek ju. 16 gaudeo quod in omnibus confido in vobis {7:16} I rejoice therefore that I have confidence in you in   all [things. ] 16 Ich freue mich, daß ich mich zu euch alles Guten versehen   darf. 16 Итак радуюсь, что во всем могу положиться на вас.
[cite]