| Greqisht – Ελληνικά | Shqip – Albanian | Latinisht – Latin | Anglisht – English | Gjermanisht – Deutsch | Rusisht – Русский | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 Korintasve — Kapitulli 2 | ||||||
| 2 Korintasve — Kapitulli 1 | DHIATA E RE | 2 Korintasve — Kapitulli 3 | ||||
| 2 — 1 | ῎Εκρινα δὲ ἑμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. | 1 Edhe me veten time vendosa këtë, të mos vij përsëri tek ju me hidhërim. | 1 statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos | {2:1} But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness. | 1 Ich dachte aber solches bei mir, daß ich nicht abermals in Traurigkeit zu euch käme. | 1 Итак я рассудил сам в себе не приходить к вам опять с огорчением. |
| 2 — 2 | εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; | 2 Sepse në ju hidhërofsha unë, e cili është ai që më gëzon, në mos qoftë ai që hidhërohet prej meje? | 2 si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me | {2:2} For if I make you sorry, who is he then that maketh me glad, but the same which is made sorry by me? | 2 Denn, so ich euch traurig mache, wer ist, der mich fröhlich mache, wenn nicht, der da von mir betrübt wird? | 2 Ибо если я огорчаю вас, то кто обрадует меня, как не тот, кто огорчен мною? |
| 2 — 3 | καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾿ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. | 3 Edhe jua shkrova këtë, që, kur të vij, të mos kem hidhërim nga ata që duhej të kisha gëzim; duke besuar për të gjithë ju, se gëzimi im është i ju të gjithëve. | 3 et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est | {2:3} And I wrote this same unto you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is [the joy] of you all. | 3 Und dasselbe habe ich euch geschrieben, daß ich nicht, wenn ich käme, über die traurig sein müßte, über welche ich mich billig soll freuen; sintemal ich mich des zu euch allen versehe, daß meine Freude euer aller Freude sei. | 3 Это самое и писал я вам, дабы, придя, не иметь огорчения от тех, о которых мне надлежало радоваться: ибо я во всех вас уверен, что моя радость есть [радость] и для всех вас. |
| 2 — 4 | ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς. | 4 Sepse me shumë shtrëngim e dhimbje zemre ju shkrova me shumë lot, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë që e kam me të tepërt për ju. | 4 nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis | {2:4} For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears; not that ye should be grieved, but that ye might know the love which I have more abundantly unto you. | 4 Denn ich schrieb euch in großer Trübsal und Angst des Herzens mit viel Tränen; nicht, daß ihr solltet betrübt werden, sondern auf daß ihr die Liebe erkennet, welche ich habe sonderlich zu euch. | 4 От великой скорби и стесненного сердца я писал вам со многими слезами, не для того, чтобы огорчить вас, но чтобы вы познали любовь, какую я в избытке имею к вам. |
| 2 — 5 | Εἰ δέ τις λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν, ἀλλά, ἀπὸ μέρους ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ, πάντας ὑμᾶς. | 5 Edhe nëse u bë ndonjë shkak hidhërimi, s’më ka hidhëruar mua vetëm, por, deri diku, se nuk dua t’ju rëndoj, juve të gjithëve. | 5 si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos | {2:5} But if any have caused grief, he hath not grieved me, but in part: that I may not overcharge you all. | 5 So aber jemand eine Betrübnis hat angerichtet, der hat nicht mich betrübt, sondern zum Teil, auf daß ich nicht zu viel sage, euch alle. | 5 Если же кто огорчил, то не меня огорчил, но частью, –чтобы не сказать много, –и всех вас. |
| 2 — 6 | ἱκανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων | 6 Mjaft është për të këtillinky qortim që u bë prej më të shumtëve; | 6 sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus | {2:6} Sufficient to such a man is this punishment, which [was inflicted] of many. | 6 Es ist aber genug, daß derselbe von vielen also gestraft ist, | 6 Для такого довольно сего наказания от многих, |
| 2 — 7 | ὥστε τοὐναντίον μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι, μήπως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος. | 7 aq sa përkundrazi duhet më tepër ta ndjeni dhe ta ngushëlloni, që njeriu i tillë të mos mbytet nga hidhërimi i tepërt. | 7 ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est | {2:7} So that contrariwise ye [ought] rather to forgive [him,] and comfort [him,] lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow. | 7 daß ihr nun hinfort ihm desto mehr vergebet und ihn tröstet, auf daß er nicht in allzu große Traurigkeit versinke. | 7 так что вам лучше уже простить его и утешить, дабы он не был поглощен чрезмерною печалью. |
| 2 — 8 | διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην. | 8 Prandaj ju lutem të tregoni për të dashuri. | 8 propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem | {2:8} Wherefore I beseech you that ye would confirm [your] love toward him. | 8 Darum ermahne ich euch, daß ihr die Liebe an ihm beweiset. | 8 И потому прошу вас оказать ему любовь. |
| 2 — 9 | εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε. | 9 Sepse prandaj edhe ju shkrova, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të bindur në të gjitha. | 9 ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis | {2:9} For to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether ye be obedient in all things. | 9 Denn darum habe ich euch auch geschrieben, daß ich erkennte, ob ihr rechtschaffen seid, gehorsam zu sein in allen Stücken. | 9 Ибо я для того и писал, чтобы узнать на опыте, во всем ли вы послушны. |
| 2 — 10 | ᾧ δέ τι χαρίζεσθε, καὶ ἐγώ· καὶ γὰρ ἐγὼ εἴ τι κεχάρισμαι ᾧ κεχάρισμαι, δι᾿ ὑμᾶς ἐν προσώπῳ Χριστοῦ, | 10 Edhe atij që i falni diçka, ia fal edhe unë; sepse nëse kam falur unë diçka, kujtdo që t’ia kem falur, për ju e kam bërë këtë, përpara Krishtit, që të mos teprojë fuqia e Satanait mbi ne; | 10 cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi | {2:10} To whom ye forgive any thing, I [forgive] also: for if I forgave any thing, to whom I forgave [it,] for your sakes [forgave I it] in the person of Christ; | 10 Welchem aber ihr etwas vergebet, dem vergebe ich auch. Denn auch ich, so ich etwas vergebe jemand, das vergebe ich um euretwillen an Christi Statt, | 10 А кого вы в чем прощаете, того и я; ибо и я, если в чем простил кого, простил для вас от лица Христова, |
| 2 — 11 | ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ σατανᾶ· οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν | 11 sepse i dimë mendimet e tij. | 11 ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius | {2:11} Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices. | 11 auf daß wir nicht übervorteilt werden vom Satan; denn uns ist nicht unbewußt, was er im Sinn hat. | 11 чтобы не сделал нам ущерба сатана, ибо нам не безызвестны его умыслы. |
| 2 — 12 | ᾿Ελθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν Κυρίῳ, | 12 Edhe kur erdha në Troadë për të predikuar ungjillin e Krishtit, dhe m’u hap derë për Zotin, nuk pata prehje në shpirtin tim, sepse nuk gjeta Titon, vëllanë tim, | 12 cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino | {2:12} Furthermore, when I came to Troas to [preach] Christ’s gospel, and a door was opened unto me of the Lord, | 12 Da ich aber gen Troas kam, zu predigen das Evangelium Christi, und mir eine Tür aufgetan war in dem HERRN, | 12 Придя в Троаду для благовествования о Христе, хотя мне и отверста была дверь Господом, |
| 2 — 13 | οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου, ἀλλὰ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν. | 13 por si u lashë shëndet atyre, dola në Maqedoni. | 13 non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam | {2:13} I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from thence into Macedonia. | 13 hatte ich keine Ruhe in meinem Geist, da ich Titus, meinen Bruder, nicht fand; sondern ich machte meinen Abschied mit ihnen und fuhr aus nach Mazedonien. | 13 я не имел покоя духу моему, потому что не нашел [там] брата моего Тита; но, простившись с ними, я пошел в Македонию. |
| 2 — 14 | Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι᾿ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ· | 14 Po falënderoj Perëndinë që na bën gjithmonë ngadhënjimtarë në Krishtin, edhe që me anën tonë përhap në çdo vend erën e njohjes së tij. | 14 Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco | {2:14} Now thanks [be] unto God, which always causeth us to triumph in Christ, and maketh manifest the savour of his knowledge by us in every place. | 14 Aber Gott sei gedankt, der uns allezeit Sieg gibt in Christo und offenbart den Geruch seiner Erkenntnis durch uns an allen Orten! | 14 Но благодарение Богу, Который всегда дает нам торжествовать во Христе и благоухание познания о Себе распространяет нами во всяком месте. |
| 2 — 15 | ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμέν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σῳζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, | 15 Sepse erë e mirë e Krishtit jemi ne përpara Perëndisë ndër të shpëtuarit dhe ndër të humburit. | 15 quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt | {2:15} For we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish: | 15 Denn wir sind Gott ein guter Geruch Christi unter denen, die selig werden, und unter denen, die verloren werden: | 15 Ибо мы Христово благоухание Богу в спасаемых и в погибающих: |
| 2 — 16 | οἷς μὲν ὀσμὴ θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ζωῆς εἰς ζωήν. καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός; | 16 Ndër këta jemi erë vdekjeje për vdekje, e ndër ata erë jete për jetë. Edhe cili është i zoti për këto? | 16 aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus | {2:16} To the one [we are] the savour of death unto death; and to the other the savour of life unto life. And who [is] sufficient for these things? | 16 diesen ein Geruch des Todes zum Tode, jenen aber ein Geruch des Lebens zum Leben. Und wer ist hierzu tüchtig? | 16 для одних запах смертоносный на смерть, а для других запах живительный на жизнь. И кто способен к сему? |
| 2 — 17 | οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ λοιποὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ ὡς ἐξ εἰλικρινείας, ἀλλ᾿ ὡς ἐκ Θεοῦ κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν. | 17 Sepse ne nuk bëjmë tregti me fjalën e Perëndisë, si të shumtët, po si prej çiltërsie, po si prej Perëndie, përpara Perëndisë, flasim në Krishtin. | 17 non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur | {2:17} For we are not as many, which corrupt the word of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ. | 17 Denn wir sind nicht, wie die vielen, die das Wort Gottes verfälschen; sondern als aus Lauterkeit und als aus Gott reden wir vor Gott in Christo. | 17 Ибо мы не повреждаем слова Божия, как многие, но проповедуем искренно, как от Бога, пред Богом, во Христе. |
[cite]