Mineralet e para me sy tjetër Mineralet filluan të konsiderohen si lëndë natyrore në shekullin e gjashtëmbëdhjetë, periudhë në të cilën njerëzit u morën jo vetëm me studimin e Tokës, por edhe me studimin e qiellit e të ajrit. I pari që i shqyrtoi gjërat nga kjo pikëpamje qe një
Ari i zi Edhe nafta është një thesar që gjendet në shkëmbinjtë fundërresorë. Është një lëng bituminoz me ngjyrë të errët, me dendësi dhe veshtulli të ndryshme. Është formuar nga një përzierje hidrokarburesh, që veçohen nga njëri-tjetri në kullat e distilimit. Të gjitha hidrokarburet që formojnë naftën-të gazta, të lëngëta
Një punë e imët kërkimore nëpërmjet fosileve Shumë fosile janë vetëm pjesë të vogla; ato pak që gjejmë të plota janë shpesh të shtrembëruara, të thyera e të shtypura. Nxjerrja e diçkaje konkrete nga, mbeturina të tilla është punë e specialistëve. Këta specialistë janë paleontologët (emër që rrjedh nga greqishtja
Gjurmët e një jete të zhdukur Gjurmët e organizmave të gjallë të lashtë, të gjetura në shkëmbinjtë fundërresorë quhen fosile. Pjesa më e madhe e tyre ka qëndruar nëpër shkëmbinj për miliona vjet, pastaj janë nxjerrë në sipërfaqe nga veprimi i ngadalshëm i erozionit. Sot ato i gjejmë përsëri në
Kërkimi i shkëmbinjve dhe i mineraleve Ekskursionet tona paraqesin pa dyshim një interes më të madh në qoftë se dimë ti njohim shkëmbinjtë dhe mineralet që ndeshim rrugës. Shumë njerëz e kanë zakon ti mbledhin, ti klasifikojnë, të krijojnë koleksione dhe, bile, të kryejnë me to veprime të mëtejshme, domethënë,
Blloqe malore Litosfera në disa zona sillet si një ultësirë e përbërë prej blloqesh që ngrihen, ulen dhe pjerrësohen si pasojë e erozionit dhe e forcave që veprojnë që nga thellësia. Aty-këtu një bllok ngrihet mbi të tjerat dhe sulmohet nga forcat erozive me një fuqi të veçantë. Me kohë
Uljet e tokës Kur gjeologët evropianë u përpoqën një shekull më parë të bindnin njerëzit që toka ngrihej dhe ulej, ata parashtruan si prova rrënojat e Tempullit të Xhove Serapidës në Pocuoli, nga të cilat kanë mbetur tri kolona të larta mjaft të ngritura mbi nivelin e detit, megjithëse të
PEJSAZHET NËNDETARE Mbretëria e detit ende nuk njihet si duhet, megjithëse ajo mbulon më shumë se dy të tretat e sipërfaqes së Tokës. Thellësia e oqeaneve është një hiçgjë në krahasim me gjatësinë e diametrit të Tokës. Gjithçka që ndodhet poshtë valëve njihet vetëm në vija të përgjithshme. Vetëm kohët
Historia e një graniti Granitet janë kristale të një minerali shumë të fortë me ngjyrë të kuqërreme, që diktohet me lehtësi midis shkëmbinjve £ë tipave të ndryshëm ose midis mbeturinave shkëmbore. Formimi i graniteve është një shembull tipik i metamorfizmit. Një lumë i madh, i cili depoziton në deltën e
Disa besime të çuditshme Edhe bindjet e lashta e të çuditshme kanë shpjegimin e tyre logjik. Pamja e stalagmiteve dhe e stalaktiteve të çonte në mënyrë logjike në idenë që shkëmbinjtë dhe mineralet mund të ishin formuar nga lëngje të dendura të nëndheshme; një pemë që rritej pranë një shkëmbi
Përgjatë buzëve të kontinenteve Dikur mendohej se oqeanet kishin mbushur gropa me funde, pothuajse të rrafshëta. Përkundrazi, siç dihet sot fare mirë, peizazhet detare janë shumë të ngjashme me ato tokësoret, me malet e tyre, me luginat, me rrafshirat, me rrafshnaltat, me grykat, me vullkanet e deri me «lumenjtë», domethënë
Shpjegimi i agimeve polare Edhe në polet, ku arrin vlerën me të madhe, forca e magnetizmit tokësor është mjaft e dobët. Tërheqja që ushtrohet nga një magnet në formë patkoi mbi një copë hekuri është nja njëqind herë më e madhe. Megjithatë, magnetizmi tokësor duhet të jetë mjaft i fuqishëm,
A është nxehtësia përgjigja e kësaj pyetje Për një kohë të gjatë shumica e specialistëve ishin të mendimit se planeti ynë ishte si një sferë e madhe në gjendje të shkrirë. Rrudhosja e kores së planetit shpjegohet me ftohjen e tij, porse sot janë hedhur dyshime të bazuara përsa i
Edhe kontinentet zhvendosen Për herë të parë ideja e lëvizjes së kontinenteve të lashtë i vajti në mendje Frensis Bekonit, filozofit anglez të shekullit XVII, kur vuri re përputhjen me të vërtetë të dukshme të formave të të dyja brigjeve të kundërta të Atlantikut, të bregut perëndimor të Afrikës dhe
Historia e jetës Megjithatë, studimi i fosileve ngriti një problem të vështirë: si do të kenë ndodhur shndërrimet e vazhdueshme të strukturës së organizmave të gjalla? Përgjigjja u dha në gjysmën e dytë të shekullit të nëntëmbëdhjetë nga natyralisti anglez Çarlz Darvin. Karakteristikat fizike, thotë Darvini, transmetohen në organizmat e