Greqisht – Ελληνικά Shqip – Albanian Latinisht – Latin Anglisht – English Gjermanisht – Deutsch Rusisht – Русский
1   Korintasve — Kapitulli 4
1 Korintasve —   Kapitulli 3 DHIATA E RE 1 Korintasve —   Kapitulli 5
4 — 1 Οὕτως ἡμᾶς λογιζέσθω ἄνθρωπος,   ὡς ὑπηρέτας Χριστοῦ καὶ οἰκονόμους μυστηρίων Θεοῦ. 1 Kështu le të na llogarisë çdo njeri, si shërbëtorë të   Krishtit, edhe si   kujdestarë të mistereve të Perëndisë. 1 sic nos existimet homo ut   ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei {4:1} Let a man so account of   us, as of the ministers of Christ, and stewards of the mysteries of God. 1 Dafür halte uns jedermann: für   Christi Diener und Haushalter über Gottes Geheimnisse. 1 Итак каждый должен разуметь   нас, как служителей Христовых и домостроителей таин Божиих.
4 — 2 ὃ δὲ λοιπὸν ζητεῖται ἐν τοῖς οἰκονόμοις, ἵνα πιστός τις   εὑρεθῇ. 2 Dhe tjetra që kërkohet nga kujdestarët është që të gjendet   gjithësecili besnik. 2 hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis   inveniatur {4:2} Moreover it is required in stewards, that a man be found   faithful. 2 Nun sucht man nicht mehr an den Haushaltern, denn daß sie   treu erfunden werden. 2 От домостроителей же требуется, чтобы каждый оказался   верным.
4 — 3 ἐμοὶ δὲ εἰς ἐλάχιστόν ἐστιν ἵνα ὑφ᾿ ὑμῶν ἀνακριθῶ ἢ ὑπὸ   ἀνθρωπίνης ἡμέρας· ἀλλ᾿ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἀνακρίνω· 3 Sa për mua është fort pak e rëndësishme të gjykohem prej   jush apo prej gjyqi njerëzor; por as vetveten nuk e gjykoj. 3 mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano   die sed neque me ipsum iudico {4:3} But with me it is a very small thing that I should be   judged of you, or of man’s judgment: yea, I judge not mine own self. 3 Mir aber ist’s ein Geringes, daß ich von euch gerichtet   werde oder von einem menschlichen Tage; auch richte ich mich selbst   nicht. 3 Для меня очень мало значит, как судите обо мне вы или [как]   [судят] другие люди; я и сам не сужу о себе.
4 — 4 οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα· ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμαι· ὁ δὲ   ἀνακρίνων με Κύριός ἐστιν. 4 Sepse ndërgjegja ime nuk më qorton për asgjë; por as me këtë   nuk drejtësohem; po Zoti është ai që më gjykon. 4 nihil enim mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum   qui autem iudicat me Dominus est {4:4} For I know nothing by myself; yet am I not hereby   justified: but he that judgeth me is the Lord. 4 Denn ich bin mir nichts bewußt, aber darin bin ich nicht   gerechtfertigt; der HERR ist’s aber, der mich richtet. 4 Ибо [хотя] я ничего не знаю за собою, но тем не   оправдываюсь; судия же мне Господь.
4 — 5 ὥστε μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνετε, ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ Κύριος, ὃς καὶ   φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν, καὶ τότε   ὁ ἔπαινος γενήσεται ἑκάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ. 5 Prandaj mos gjykoni asgjë përpara kohës, deri sa të vijë   Zoti, i cili edhe do të ndriçojë të fshehtat e errësirës dhe do të shfaqë   dëshirat e zemrave; edhe atëherë gjithësecilit lëvdimi do t’i bëhet nga   Perëndia. 5 itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus   qui et inluminabit abscondita tenebrarum et manifestabit consilia cordium et   tunc laus erit unicuique a Deo {4:5} Therefore judge nothing before the time, until the Lord   come, who both will bring to light the hidden things of darkness, and will   make manifest the counsels of the hearts: and then shall every man have   praise of God. 5 Darum richtet nicht vor der Zeit, bis der HERR komme,   welcher auch wird ans Licht bringen, was im Finstern verborgen ist, und den   Rat der Herzen offenbaren; alsdann wird einem jeglichen von Gott Lob   widerfahren. 5 Посему не судите никак прежде времени, пока не придет   Господь, Который и осветит скрытое во мраке и обнаружит сердечные намерения,   и тогда каждому будет похвала от Бога.
4 — 6 Ταῦτα δέ, ἀδελφοί, μετεσχημάτισα εἰς ἐμαυτὸν καὶ ᾿Απολλὼ δι᾿   ὑμᾶς, ἵνα ἐν ἡμῖν μάθητε τὸ μὴ ὑπὲρ ὃ γέγραπται. φρονεῖν, ἵνα μὴ εἷς ὑπὲρ τοῦ   ἑνὸς φυσιοῦσθε κατὰ τοῦ ἑτέρου. 6 Edhe këto, o vëllezër, për të mirën tuaj, i shndërrova në   shembull mbi veten time edhe mbi Apolloin, që të mësoni prej nesh të mos   mendoni më tepër nga ç’është shkruar, që ndonjë prej jush të mos krekoset për   njërin kundër tjetrit. 6 haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos   ut in nobis discatis ne supra quam scriptum est unus adversus alterum   infletur pro alio {4:6} And these things, brethren, I have in a figure   transferred to myself and [to] Apollos for your sakes; that ye might learn in   us not to think [of men] above that which is written, that no one of you be   puffed up for one against another. 6 Solches aber, liebe Brüder, habe ich auf mich und Apollos   gedeutet um euretwillen, daß ihr an uns lernet, daß niemand höher von sich   halte, denn geschrieben ist, auf daß sich nicht einer wider den andern um   jemandes willen aufblase. 6 Это, братия, приложил я к себе и Аполлосу ради вас, чтобы вы   научились от нас не мудрствовать сверх того, что написано, и не   превозносились один перед другим.
4 — 7 τίς γάρ σε διακρίνει; τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ   ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών; 7 Sepse cili të shquan ty nga tjetri? Dhe ç’gjë ke ti që nuk e more? Edhe nëse e ke marrë, pse   mburresh sikur nuk e ke marrë? 7 quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti   si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis {4:7} For who maketh thee to differ [from another?] and what   hast thou that thou didst not receive? now if thou didst receive [it,] why   dost thou glory, as if thou hadst not received [it? ] 7 Denn wer hat dich vorgezogen? Was hast du aber, daß du nicht   empfangen hast? So du es aber empfangen hast, was rühmst du dich denn, als ob   du es nicht empfangen hättest? 7 Ибо кто отличает тебя? Что ты имеешь, чего бы не получил? А   если получил, что хвалишься, как будто не получил?
4 — 8 ἤδη κεκορεσμένοι ἐστέ, ἤδη ἐπλουτήσατε, χωρὶς ἡμῶν   ἐβασιλεύσατε· καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν   συμβασιλεύσωμεν. 8 Tashmë jeni të ngopur, tashmë u pasuruat, pa ne mbretëruat;   edhe makar të kishit mbretëruar, që edhe ne të mbretëronim bashkë me ju. 8 iam saturati estis iam divites facti estis sine nobis   regnastis et utinam regnaretis ut et nos vobiscum regnaremus {4:8} Now ye are full, now ye are rich, ye have reigned as   kings without us: and I would to God ye did reign, that we also might reign   with you. 8 Ihr seid schon satt geworden, ihr seid schon reich geworden,   ihr herrschet ohne uns; und wollte Gott, ihr herrschtet, auf daß auch wir mit   euch herrschen möchten! 8 Вы уже пресытились, вы уже обогатились, вы стали царствовать   без нас. О, если бы вы [и в самом деле] царствовали, чтобы и нам с вами   царствовать!
4 — 9 δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν,   ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ   ἀνθρώποις. 9 Sepse më duket se Perëndia ne apostujt na tregoi për më të   fundit e njerëzve, si të   dënuar me vdekje; sepse u bëmë lojë në botë, në engjëjt e në njerëzit. 9 puto enim Deus nos apostolos novissimos ostendit tamquam   morti destinatos quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus {4:9} For I think that God hath set forth us the apostles   last, as it were appointed to death: for we are made a spectacle unto the   world, and to angels, and to men. 9 Ich halte aber dafür, Gott habe uns Apostel für die   Allergeringsten dargestellt, als dem Tode übergeben. Denn wir sind ein   Schauspiel geworden der Welt und den Engeln und den Menschen. 9 Ибо я думаю, что нам, последним посланникам, Бог судил быть   как бы приговоренными к смерти, потому что мы сделались позорищем для мира,   для Ангелов и человеков.
4 — 10 ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς   ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δ᾿ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. 10 Ne jemi të   marrë për Krishtin, e ju të mençur në Krishtin; ne të dobët, e ju të fortë;   ju të lavdëruar, e ne të përçmuar. 10 nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo   nos infirmi vos autem fortes vos nobiles nos autem ignobiles {4:10} We [are] fools for Christ’s sake, but ye [are] wise in   Christ; we [are] weak, but ye [are] strong; ye [are] honourable, but we [are]   despised. 10 Wir sind Narren um Christi willen, ihr aber seid klug in   Christo; wir schwach, ihr aber seid stark; ihr herrlich, wir aber   verachtet. 10 Мы безумны Христа ради, а вы мудры во Христе; мы немощны, а   вы крепки; вы в славе, а мы в бесчестии.
4 — 11 ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν   καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν 11 Deri në këtë orë edhe uri kemi, edhe etje kemi, edhe të   zhveshur jemi, edhe me shuplaka rrihemi, edhe endemi andej e këtej, 11 usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus et   colaphis caedimur et instabiles sumus {4:11} Even unto this present hour we both hunger, and thirst,   and are naked, and are buffeted, and have no certain dwellingplace; 11 Bis auf diese Stunde leiden wir Hunger und Durst und sind   nackt und werden geschlagen und haben keine gewisse Stätte 11 Даже доныне терпим голод и жажду, и наготу и побои, и   скитаемся,
4 — 12 καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοιταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι   εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, 12 edhe mundohemi duke punuar me duart tona; kur përqeshemi,   bekojmë; kur ndiqemi, durojmë; 12 et laboramus operantes manibus nostris maledicimur et   benedicimus persecutionem patimur et sustinemus {4:12} And labour, working with our own hands: being reviled,   we bless; being persecuted, we suffer it: 12 und arbeiten und wirken mit unsern eigenen Händen. Man   schilt uns, so segnen wir; man verfolgt uns, so dulden wir’s; man lästert   uns, so flehen wir; 12 и трудимся, работая своими руками. Злословят нас, мы   благословляем; гонят нас, мы терпим;
4 — 13 βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου   ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. 13 kur shahemi, lutemi; u bëmë si plehrat e botës, si   fundërinat e të gjithëve deri në këtë ditë. 13 blasphemamur et obsecramus tamquam purgamenta huius mundi   facti sumus omnium peripsima usque adhuc {4:13} Being defamed, we intreat: we are made as the filth of   the world, [and are] the offscouring of all things unto this day. 13 wir sind stets wie ein Fluch der Welt und ein Fegopfer   aller Leute. 13 хулят нас, мы молим; мы как сор для мира, [как] прах, всеми   [попираемый] доныне.
4 — 14 Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ   νουθετῶ. 14 Nuk i shkruaj këto për t’ju turpëruar ju, por ju këshilloj   si bij të mi të dashur. 14 non ut confundam vos haec scribo sed ut filios meos   carissimos moneo {4:14} I write not these things to shame you, but as my   beloved sons I warn [you. ] 14 Nicht schreibe ich solches, daß ich euch beschäme; sondern   ich vermahne euch als meine lieben Kinder. 14 Не к постыжению вашему пишу сие, но вразумляю вас, как   возлюбленных детей моих.
4 — 15 ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς   πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. 15 Sepse edhe sikur të keni dhjetë mijë mësues në Krishtin,   përsëri nuk keni shumë etër;   sepse unë ju linda në Krishtin Jisu me anë të ungjillit. 15 nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo sed non   multos patres nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui {4:15} For though ye have ten thousand instructers in Christ,   yet [have ye] not many fathers: for in Christ Jesus I have begotten you   through the gospel. 15 Denn obgleich ihr zehntausend Zuchtmeister hättet in   Christo, so habt ihr doch nicht viele Väter; denn ich habe euch gezeugt in   Christo Jesu durchs Evangelium. 15 Ибо, хотя у вас тысячи наставников во Христе, но не много   отцов; я родил вас во Христе Иисусе благовествованием.
4 — 16 παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε. 16 Ju lutem juve pra të bëni siç bëj unë. 16 rogo ergo vos imitatores mei estote {4:16} Wherefore I beseech you, be ye followers of me. 16 Darum ermahne ich euch: Seid meine Nachfolger! 16 Посему умоляю вас: подражайте мне, как я Христу.
4 — 17 Διὰ τοῦτο ἔπεμψα ὑμῖν Τιμόθεον, ὅς ἐστι τέκνον μου ἀγαπητὸν   καὶ πιστὸν ἐν Κυρίῳ, ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς μου τὰς ἐν Χριστῷ. καθὼς   πανταχοῦ ἐν πάσῃ ἐκκλησίᾳ διδάσκω. 17 Prandaj ju dërgova Timotheun, i cili është biri im i dashur   dhe besnik në Zotin; ky do t’ju sjellë juve ndër mend udhët e mia që janë në   Krishtin, siç mësoj kudo në çdo kishë. 17 ideo misi ad vos Timotheum qui est filius meus carissimus   et fidelis in Domino qui vos commonefaciat vias meas quae sunt in Christo   sicut ubique in omni ecclesia doceo {4:17} For this cause have I sent unto you Timotheus, who is   my beloved son, and faithful in the Lord, who shall bring you into   remembrance of my ways which be in Christ, as I teach every where in every   church. 17 Aus derselben Ursache habe ich auch Timotheus zu euch   gesandt, welcher ist mein lieber und getreuer Sohn in dem HERRN, daß er euch   erinnere meiner Wege, die in Christo sind, gleichwie ich an allen Enden in   allen Gemeinden lehre. 17 Для сего я послал к вам Тимофея, моего возлюбленного и   верного в Господе сына, который напомнит вам о путях моих во Христе, как я   учу везде во всякой церкви.
4 — 18 ῾Ως μὴ ἐρχομένου δέ μου πρὸς ὑμᾶς ἐφυσιώθησάν τινες· 18 Po disa u krekosën, sikur unë s’do të vija tek ju. 18 tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt   quidam {4:18} Now some are puffed up, as though I would not come to   you. 18 Es blähen sich etliche auf, als würde ich nicht zu euch   kommen. 18 Как я не иду к вам, то некоторые [у вас] возгордились;
4 — 19 ἐλεύσομαι δὲ ταχέως πρὸς ὑμᾶς ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ   γνώσομαι οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωμένων, ἀλλὰ τὴν δύναμιν· 19 Po shpejt do të vij tek ju, në dashtë Zoti, edhe do të njoh   jo fjalën e atyre që mburren, por fuqinë. 19 veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit et cognoscam   non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem {4:19} But I will come to you shortly, if the Lord will, and   will know, not the speech of them which are puffed up, but the power. 19 Ich werde aber gar bald zu euch kommen, so der HERR will,   und kennen lernen nicht die Worte der Aufgeblasenen, sondern die Kraft. 19 но я скоро приду к вам, если угодно будет Господу, и   испытаю не слова возгордившихся, а силу,
4 — 20 οὐ γὰρ ἐν λόγῳ ἡ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ ἐν δυνάμει. 20 Sepse mbretëria e Perëndisë nuk është në fjalë, po në fuqi. 20 non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute {4:20} For the kingdom of God [is] not in word, but in   power. 20 Denn das Reich Gottes steht nicht in Worten, sondern in   Kraft. 20 ибо Царство Божие не в слове, а в силе.
4 — 21 τί θέλετε; ἐν ῥάβδῳ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς, ἢ ἐν ἀγάπῃ πνεύματί τε   πρᾳότητος; 21 Ç’doni? Me shkop të vij tek ju, apo me dashuri e me shpirt   butësie? 21 quid vultis in virga veniam ad vos an in caritate et   spiritu mansuetudinis {4:21} What will ye? shall I come unto you with a rod, or in   love, and [in] the spirit of meekness? 21 Was wollt ihr? Soll ich mit der Rute zu euch kommen oder   mit Liebe und sanftmütigem Geist? 21 Чего вы хотите? с жезлом придти к вам, или с любовью и   духом кротости?
[cite]