Greqisht – Ελληνικά Shqip – Albanian Latinisht – Latin Anglisht – English Gjermanisht – Deutsch Rusisht – Русский
1   Korintasve — Kapitulli 2
1 Korintasve —   Kapitulli 1 DHIATA E RE 1 Korintasve —   Kapitulli 3
2 — 1 Κἀγὼ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἀδελφοί,   ἦλθον οὐ καθ᾿ ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ   Θεοῦ. 1 Edhe unë, o vëllezër, kur erdha   tek ju, nuk erdha me lartësi fjale a diturie, që t’ju tregoj juve dëshminë e   Perëndisë. 1 et ego cum venissem ad vos   fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis   testimonium Christi {2:1} And I, brethren, when I   came to you, came not with excellency of speech or of wisdom, declaring unto   you the testimony of God. 1 Und ich, liebe Brüder, da ich   zu euch kam, kam ich nicht mit hohen Worten oder hoher Weisheit, euch zu   verkündigen die göttliche Predigt. 1 И когда я приходил к вам,   братия, приходил возвещать вам свидетельство Божие не в превосходстве слова   или мудрости,
2 — 2 οὐ γὰρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν εἰ μὴ ᾿Ιησοῦν Χριστόν,   καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον. 2 Sepse e pashë të udhës të mos di tjetër gjë ndër ju, veç   Jisu Krishtin, edhe këtë të kryqëzuar. 2 non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum   Christum et hunc crucifixum {2:2} For I determined not to know any thing among you, save   Jesus Christ, and him crucified. 2 Denn ich hielt mich nicht dafür, daß ich etwas wüßte unter   euch, als allein Jesum Christum, den Gekreuzigten. 2 ибо я рассудил быть у вас незнающим ничего, кроме Иисуса   Христа, и притом распятого,
2 — 3 καὶ ἐγὼ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβω καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην   πρὸς ὑμᾶς, 3 Edhe unë erdha tek ju me dobësi e me frikë e me shumë tmerr. 3 et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud   vos {2:3} And I was with you in weakness, and in fear, and in much   trembling. 3 Und ich war bei euch mit Schwachheit und mit Furcht und mit   großem Zittern; 3 и был я у вас в немощи и в страхе и в великом трепете.
2 — 4 καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης   σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως, 4 Edhe fjala ime dhe predikimi im nuk u bënë me fjalë diturie   njeriu që mbushin mendjen, po me dëftim Fryme e fuqie, 4 et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus   sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis {2:4} And my speech and my preaching [was] not with enticing   words of man’s wisdom, but in demonstration of the Spirit and of power: 4 und mein Wort und meine Predigt war nicht in vernünftigen   Reden menschlicher Weisheit, sondern in Beweisung des Geistes und der   Kraft, 4 И слово мое и проповедь моя не в убедительных словах   человеческой мудрости, но в явлении духа и силы,
2 — 5 ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἐν δυνάμει   Θεοῦ. 5 që të mos jetë besimi juaj me anë të diturisë së njerëzve,   po me anë të fuqisë së Perëndisë. 5 ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute   Dei {2:5} That your faith should not stand in the wisdom of men,   but in the power of God. 5 auf daß euer Glaube bestehe nicht auf Menschenweisheit,   sondern auf Gottes Kraft. 5 чтобы вера ваша [утверждалась] не на мудрости человеческой,   но на силе Божией.
2 — 6 Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος   τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων· 6 Edhe u flasim dituri atyre që janë të përsosur, po jo dituri   të kësaj jete, as të prijësve të kësaj jete që po asgjësohen; 6 sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero   non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur {2:6} Howbeit we speak wisdom among them that are perfect: yet   not the wisdom of this world, nor of the princes of this world, that come to   nought: 6 Wovon wir aber reden, das ist dennoch Weisheit bei den   Vollkommenen; nicht eine Weisheit dieser Welt, auch nicht der Obersten dieser   Welt, welche vergehen. 6 Мудрость же мы проповедуем между совершенными, но мудрость   не века сего и не властей века сего преходящих,
2 — 7 ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ, τὴν ἀποκεκρυμμένην, ἣν   προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν, 7 po flasim dituri Perëndie në fshehtësi, atë të fshehurën që   urdhëroi Perëndia që para jetëve për lavdinë tonë, 7 sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est   quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram {2:7} But we speak the wisdom of God in a mystery, [even] the   hidden [wisdom,] which God ordained before the world unto our glory: 7 Sondern wir reden von der heimlichen, verborgenen Weisheit   Gottes, welche Gott verordnet hat vor der Welt zu unsrer Herrlichkeit, 7 но проповедуем премудрость Божию, тайную, сокровенную,   которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,
2 — 8 ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν· εἰ γὰρ   ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν Κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν· 8 të cilën asnjë nga prijësit e kësaj bote nuk e njohu; sepse   po ta kishin njohur, nuk do të kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë. 8 quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim   cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent {2:8} Which none of the princes of this world knew: for had   they known [it,] they would not have crucified the Lord of glory. 8 welche keiner von den Obersten dieser Welt erkannt hat; denn   so sie die erkannt hätten, hätten sie den HERRN der Herrlichkeit nicht   gekreuzigt. 8 которой никто из властей века сего не познал; ибо если бы   познали, то не распяли бы Господа славы.
2 — 9 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ οἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε   καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπουν οὐκ ἀνέβη, ἃ ἠτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν. 9 Por siç është shkruar: “Ato që sy s’i pa, e vesh s’i   dëgjoi, e në zemër njeriu nuk u ngritën, këto Perëndia i bëri gati për ata që   e duan atë”. 9 sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris   audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt   illum {2:9} But as it is written, Eye hath not seen, nor ear heard,   neither have entered into the heart of man, the things which God hath   prepared for them that love him. 9 Sondern wie geschrieben steht: “Was kein Auge gesehen   hat und kein Ohr gehört hat und in keines Menschen Herz gekommen ist, was   Gott bereitet hat denen, die ihn lieben.” 9 Но, как написано: не видел того глаз, не слышало ухо, и не   приходило то на сердце человеку, что приготовил Бог любящим Его.
2 — 10 ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ· τὸ γὰρ   Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ. 10 Po Perëndia na i zbuloi me anë të Frymës të tij; sepse   Fryma i vëzhgon të gjitha, edhe thellësitë e Perëndisë. 10 nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim   omnia scrutatur etiam profunda Dei {2:10} But God hath revealed [them] unto us by his Spirit: for   the Spirit searcheth all things, yea, the deep things of God. 10 Uns aber hat es Gott offenbart durch seinen Geist; denn der   Geist erforscht alle Dinge, auch die Tiefen der Gottheit. 10 А нам Бог открыл [это] Духом Своим; ибо Дух все проницает,   и глубины Божии.
2 — 11 τίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώπων τὰ τοῦ ἀνθρώπου εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ   ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ; οὕτω καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ οὐδεὶς οἶδε εἰ μὴ τὸ Πνεῦμα τοῦ   Θεοῦ. 11 Sepse cili prej njerëzve i njeh punët e njeriut, përveçse   fryma e njeriut që është në të? Kështu edhe punët e Perëndisë asnjë s’i njeh,   përveçse Fryma e Perëndisë. 11 quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus   hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus   Dei {2:11} For what man knoweth the things of a man, save the   spirit of man which is in him? even so the things of God knoweth no man, but   the Spirit of God. 11 Denn welcher Mensch weiß, was im Menschen ist, als der   Geist des Menschen, der in ihm ist? Also auch weiß niemand, was in Gott ist,   als der Geist Gottes. 11 Ибо кто из человеков знает, что в человеке, кроме духа   человеческого, живущего в нем? Так и Божьего никто не знает, кроме Духа   Божия.
2 — 12 ἡμεῖς δὲ οὖ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ   ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῶμεν τὰ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν· 12 Edhe ne s’kemi marrë frymën e botës, po Frymën që është nga   Perëndia, që të njohim ato që na janë dhuruar nga Perëndia. 12 nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex   Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis {2:12} Now we have received, not the spirit of the world, but   the spirit which is of God; that we might know the things that are freely   given to us of God. 12 Wir aber haben nicht empfangen den Geist der Welt, sondern   den Geist aus Gott, daß wir wissen können, was uns von Gott gegeben ist; 12 Но мы приняли не духа мира сего, а Духа от Бога, дабы знать   дарованное нам от Бога,
2 — 13 ἃ καὶ λαλοῦμεν οὐκ ἐν διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿   ἐν διδακτοῖς Πνεύματος ῾Αγίου, πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες. 13 Për këto edhe flasim, jo me fjalë të mësuara prej diturisë   njerëzore, po të mësuara prej Frymës së Shenjtë, duke krahasuar shpirtërorët   më punë shpirtërore. 13 quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis   sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes {2:13} Which things also we speak, not in the words which   man’s wisdom teacheth, but which the Holy Ghost teacheth; comparing spiritual   things with spiritual. 13 welches wir auch reden, nicht mit Worten, welche   menschliche Weisheit lehren kann, sondern mit Worten, die der heilige Geist   lehrt, und richten geistliche Sachen geistlich. 13 что и возвещаем не от человеческой мудрости изученными   словами, но изученными от Духа Святаго, соображая духовное с духовным.
2 — 14 ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ·   μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται. 14 Po njeriu gjallësor nuk i pranon punët e Frymës së   Perëndisë; sepse janë marrëzi për të, edhe nuk mund t’i njohë ato; sepse ato gjykohen shpirtërisht. 14 animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei   stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter   examinatur {2:14} But the natural man receiveth not the things of the   Spirit of God: for they are foolishness unto him: neither can he know [them,]   because they are spiritually discerned. 14 Der natürliche Mensch aber vernimmt nichts vom Geist   Gottes; es ist ihm eine Torheit, und er kann es nicht erkennen; denn es muß   geistlich gerichtet sein. 14 Душевный человек не принимает того, что от Духа Божия,   потому что он почитает это безумием; и не может разуметь, потому что о сем   [надобно] судить духовно.
2 — 15 ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει μὲν πάντοι, αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὐδενὸς   ἀνακρίνεται. 15 Po njeriu shpirtëror i gjykon të gjitha dhe vetë nuk   gjykohet prej askujt. 15 spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine   iudicatur {2:15} But he that is spiritual judgeth all things, yet he   himself is judged of no man. 15 Der geistliche aber richtet alles, und wird von niemand   gerichtet. 15 Но духовный судит о всем, а о нем судить никто не может.
2 — 16 τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ὃς συμβιβάσει αὐτόν; ἡμεῖς δὲ νοῦν   Χριστοῦ ἔχομεν. 16 Sepse cili e njohu mendjen e Zotit, që ta mësojë atë? Po ne   kemi mendje Krishti. 16 quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem   sensum Christi habemus {2:16} For who hath known the mind of the Lord, that he may   instruct him? But we have the mind of Christ. 16 Denn “wer hat des HERRN Sinn erkannt, oder wer will   ihn unterweisen?” Wir aber haben Christi Sinn. 16 Ибо кто познал ум Господень, чтобы [мог] судить его? А мы   имеем ум Христов.
[cite]