1 Pjetrit — Kapitulli 2 – Enciklopedia Shqiptare

	Greqisht – Ελληνικά	Shqip – Albanian	Latinisht – Latin	Anglisht – English	Gjermanisht – Deutsch	Rusisht – Русский
	1 Pjetrit — Kapitulli 2
	1 Pjetrit — Kapitulli 1	DHIATA E RE				1 Pjetrit — Kapitulli 3
2 — 1	᾿Αποθέμενοι οὖν πᾶσαν κακίαν καὶ πάντα δόλον καὶ ὑποκρίσεις καὶ φθόνους καὶ πάσας καταλαλιάς,	1 Si të hidhni tej pra çdo ligësi e çdo mashtrim, edhe hipokrizira, edhe smira e çdo përfolje,	1 deponentes igitur omnem malitiam et omnem dolum et simulationes et invidias et omnes detractiones	{2:1} Wherefore laying aside all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all evil speakings,	1 So leget nun ab alle Bosheit und allen Betrug und Heuchelei und Neid und alles Afterreden,	1 Итак, отложив всякую злобу и всякое коварство, и лицемерие, и зависть, и всякое злословие,
2 — 2	ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε, ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτε εἰς σωτηρίαν,	2 si foshnja të sapolindura, të dëshironi qumështin e thjeshtë të shpirtit, që të rriteni me anë të tij për shpëtim,	2 sicut modo geniti infantes rationale sine dolo lac concupiscite ut in eo crescatis in salutem	{2:2} As newborn babes, desire the sincere milk of the word, that ye may grow thereby:	2 und seid begierig nach der vernünftigen, lautern Milch als die jetzt geborenen Kindlein, auf daß ihr durch dieselbe zunehmet,	2 как новорожденные младенцы, возлюбите чистое словесное молоко, дабы от него возрасти вам во спасение;
2 — 3	εἴπερ ἐγεύσασθε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος.	3 sepse e keni ngjëruar “se Zoti është i mirë”.	3 si gustastis quoniam dulcis Dominus	{2:3} If so be ye have tasted that the Lord [is] gracious.	3 so ihr anders geschmeckt habt, daß der HERR freundlich ist,	3 ибо вы вкусили, что благ Господь.
2 — 4	Πρὸς ὃν προσερχόμενοι, λίθον ζῶντα, ὑπὸ ανθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμένον, παρὰ δὲ Θεῷ ἐκλεκτόν, ἔντιμον,	4 Duke u afruar pranë tij, gurit të gjallë, të hedhur tej nga njerëzit, por për Perëndinë i zgjedhur, i çmuar,	4 ad quem accedentes lapidem vivum ab hominibus quidem reprobatum a Deo autem electum honorificatum	{2:4} To whom coming, [as unto] a living stone, disallowed indeed of men, but chosen of God, [and] precious,	4 zu welchem ihr gekommen seid als zu dem lebendigen Stein, der von Menschen verworfen ist, aber bei Gott ist er auserwählt und köstlich.	4 Приступая к Нему, камню живому, человеками отверженному, но Богом избранному, драгоценному,
2 — 5	καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός, ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικὰς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ·	5 edhe ju, si gurë të gjallë, ndërtohuni në shtëpi shpirtërore, priftëri të shenjtë, që të blatoni therorë shpirtërorë, të pranuar tek Perëndia me anë të Jisu Krishtit.	5 et ipsi tamquam lapides vivi superaedificamini domus spiritalis sacerdotium sanctum offerre spiritales hostias acceptabiles Deo per Iesum Christum	{2:5} Ye also, as lively stones, are built up a spiritual house, an holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God by Jesus Christ.	5 Und auch ihr, als die lebendigen Steine, bauet euch zum geistlichem Hause und zum heiligen Priestertum, zu opfern geistliche Opfer, die Gott angenehm sind durch Jesum Christum.	5 и сами, как живые камни, устрояйте из себя дом духовный, священство святое, чтобы приносить духовные жертвы, благоприятные Богу Иисусом Христом.
2 — 6	διότι περιέχει ἐν τῇ γραφῇ· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον ἀκρογωνιαῖον, ἐκλεκτόν, ἔντιμον, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ·	6 Prandaj dhe thuhet në Shkrim: “Ja tek vë në Sion një gur kryeqosheje, të zgjedhur, të çmuar; edhe ai që i beson atij nuk do të turpërohet”.	6 propter quod continet in scriptura ecce pono in Sion lapidem summum angularem electum pretiosum et qui crediderit in eo non confundetur	{2:6} Wherefore also it is contained in the scripture, Behold, I lay in Sion a chief corner stone, elect, precious: and he that believeth on him shall not be confounded.	6 Darum steht in der Schrift: “Siehe da, ich lege einen auserwählten, köstlichen Eckstein in Zion; und wer an ihn glaubt, der soll nicht zu Schanden werden.”	6 Ибо сказано в Писании: вот, Я полагаю в Сионе камень краеугольный, избранный, драгоценный; и верующий в Него не постыдится.
2 — 7	ὑμῖν οὖν ἡ τιμὴ τοῖς πιστεύουσιν, ἀπειθοῦσι δὲ λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας καὶ λίθος προσκόμματος καὶ πέτρα σκανδάλου·	7 Për ju pra që besoni, është i çmuar; po për të pabindurit “guri që hodhën tej ndërtuesit, ky u bë i qoshes dhe gur pengese e gur skandali”;	7 vobis igitur honor credentibus non credentibus autem lapis quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli	{2:7} Unto you therefore which believe [he is] precious: but unto them which be disobedient, the stone which the builders disallowed, the same is made the head of the corner,	7 Euch nun, die ihr glaubet, ist er köstlich; den Ungläubigen aber ist der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der zum Eckstein geworden ist,	7 Итак Он для вас, верующих, драгоценность, а для неверующих камень, который отвергли строители, но который сделался главою угла, камень претыкания и камень соблазна,
2 — 8	οἳ προσκόπτουσι τῷ λόγῳ ἀπειθοῦντες, εἰς ὃ καὶ ἐτέθησαν.	8 të cilët pengohen në fjalën, sepse nuk binden, gjë për të cilën edhe ishin caktuar.	8 et lapis offensionis et petra scandali qui offendunt verbo nec credunt in quod et positi sunt	{2:8} And a stone of stumbling, and a rock of offence, [even to them] which stumble at the word, being disobedient: whereunto also they were appointed.	8 ein Stein des Anstoßens und ein Fels des Ärgernisses; denn sie stoßen sich an dem Wort und glauben nicht daran, wozu sie auch gesetzt sind.	8 о который они претыкаются, не покоряясь слову, на что они и оставлены.
2 — 9	ὑμεῖς δὲ γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν, ὅπως τὰς ἀρετὰς ἐξαγγείλητε τοῦ ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντος εἰς τὸ θαυμαστὸν αὐτοῦ φῶς·	9 Po ju jeni “brez i zgjedhur, priftëri mbretërore, komb i shenjtë”, popull që fitoi Perëndia, që të tregoni vitytet e atij që ju thirri nga errësira në dritën e tij të mrekullueshme;	9 vos autem genus electum regale sacerdotium gens sancta populus adquisitionis ut virtutes adnuntietis eius qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum	{2:9} But ye [are] a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light:	9 Ihr aber seid das auserwählte Geschlecht, das königliche Priestertum, das heilige Volk, das Volk des Eigentums, daß ihr verkündigen sollt die Tugenden des, der euch berufen hat von der Finsternis zu seinem wunderbaren Licht;	9 Но вы–род избранный, царственное священство, народ святой, люди, взятые в удел, дабы возвещать совершенства Призвавшего вас из тьмы в чудный Свой свет;
2 — 10	οἵ ποτε οὐ λαός, νῦν δὲ λαὸς Θεοῦ, οἱ οὐκ ἠλεημένοι, νῦν δὲ ἐλεηθέντες	10 ju, të cilët dikur nuk ishit popull, por tani jeni popull i Perëndisë; ju që dikur nuk ishit të përdëllyer, po tani u përdëllyet.	10 qui aliquando non populus nunc autem populus Dei qui non consecuti misericordiam nunc autem misericordiam consecuti	{2:10} Which in time past [were] not a people, but [are] now the people of God: which had not obtained mercy, but now have obtained mercy.	10 die ihr weiland nicht ein Volk waret, nun aber Gottes Volk seid, und weiland nicht in Gnaden waret, nun aber in Gnaden seid.	10 некогда не народ, а ныне народ Божий; [некогда] непомилованные, а ныне помилованы.
2 — 11	᾿Αγαπητοί, παρακαλῶ ὡς παροίκους καὶ παρεπιδήμους, ἀπέχεσθε τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν, οἵτινες στρατεύονται κατὰ τῆς ψυχῆς,	11 Të dashur, ju lutem si të huaj e të ardhur që jeni, të hiqni dorë nga dëshirimet e mishit, të cilat janë në luftë kundër shpirtit.	11 carissimi obsecro tamquam advenas et peregrinos abstinere vos a carnalibus desideriis quae militant adversus animam	{2:11} Dearly beloved, I beseech [you] as strangers and pilgrims, abstain from fleshly lusts, which war against the soul;	11 Liebe Brüder, ich ermahne euch als die Fremdlinge und Pilgrime: enthaltet euch von fleischlichen Lüsten, welche wider die Seele streiten,	11 Возлюбленные! прошу вас, как пришельцев и странников, удаляться от плотских похотей, восстающих на душу,
2 — 12	τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἔχοντες καλὴν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ἐποπτεύσαντες δοξάσωσι τὸν Θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆς.	12 Të keni sjellje të mirë ndër kombet, që, tek ju përflasin si keqbërës, kur të shohin veprat tuaja të mira, të lavdërojnë prej atyre Perëndinë në ditën e ardhjes së tij.	12 conversationem vestram inter gentes habentes bonam ut in eo quod detractant de vobis tamquam de malefactoribus ex bonis operibus considerantes glorificent Deum in die visitationis	{2:12} Having your conversation honest among the Gentiles: that, whereas they speak against you as evildoers, they may by [your] good works, which they shall behold, glorify God in the day of visitation.	12 und führet einen guten Wandel unter den Heiden, auf daß die, so von euch afterreden als von Übeltätern, eure guten Werke sehen und Gott preisen, wenn es nun an den Tag kommen wird.	12 и провождать добродетельную жизнь между язычниками, дабы они за то, за что злословят вас, как злодеев, увидя добрые дела ваши, прославили Бога в день посещения.
2 — 13	῾Υποτάγητε οὖν πάσῃ ἀνθρωπίνῃ κτίσει διὰ τὸν Κύριον, εἴτε βασιλεῖ, ὡς ὑπερέχοντι,	13 Bindjuni pra çdo pushteti njerëzor, për Zotin;	13 subiecti estote omni humanae creaturae propter Dominum sive regi quasi praecellenti	{2:13} Submit yourselves to every ordinance of man for the Lord’s sake: whether it be to the king, as supreme;	13 Seid untertan aller menschlichen Ordnung um des HERRN willen, es sei dem König, als dem Obersten,	13 Итак будьте покорны всякому человеческому начальству, для Господа: царю ли, как верховной власти,
2 — 14	εἴτε ἡγεμόσιν, ὡς δι᾿ αὐτοῦ πεμπομένοις εἰς ἐκδίκησιν μὲν κακοποιῶν, ἔπαινον δὲ ἀγαθοποιῶν·	14 qoftë mbretit, se qëndron më lart nga të gjithë, qoftë qeveritarëve, si të dërguar prej tij për shpagim ndaj keqbërësve, por edhe për të lëvdim të mirëbërësve.	14 sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malefactorum laudem vero bonorum	{2:14} Or unto governors, as unto them that are sent by him for the punishment of evildoers, and for the praise of them that do well.	14 oder den Hauptleuten, als die von ihm gesandt sind zur Rache über die Übeltäter und zu Lobe den Frommen.	14 правителям ли, как от него посылаемым для наказания преступников и для поощрения делающих добро, —
2 — 15	ὅτι οὕτως ἐστὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦντας φιμοῦν τὴν τῶν ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν·	15 Sepse kështu është vullneti i Perëndisë, që duke bërë mirë, t’i mbyllni gojën paditurisë së njerëzve të marrë;	15 quia sic est voluntas Dei ut benefacientes obmutescere faciatis inprudentium hominum ignorantiam	{2:15} For so is the will of God, that with well doing ye may put to silence the ignorance of foolish men:	15 Denn das ist der Wille Gottes, daß ihr mit Wohltun verstopft die Unwissenheit der törichten Menschen,	15 ибо такова есть воля Божия, чтобы мы, делая добро, заграждали уста невежеству безумных людей, —
2 — 16	ὡς ἐλεύθεροι, καὶ μὴ ὡς ἐπικάλυμμα ἔχοντες τῆς κακίας τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ᾿ ὡς δοῦλοι Θεοῦ,	16 si të lirë, e jo si njerëz që kanë lirinë për mbulesë të ligësisë, por si shërbëtorë të Perëndisë.	16 quasi liberi et non quasi velamen habentes malitiae libertatem sed sicut servi Dei	{2:16} As free, and not using [your] liberty for a cloke of maliciousness, but as the servants of God.	16 als die Freien, und nicht, als hättet ihr die Freiheit zum Deckel der Bosheit, sondern als die Knechte Gottes.	16 как свободные, не как употребляющие свободу для прикрытия зла, но как рабы Божии.
2 — 17	πάντας τιμήσατε, τὴν ἀδελφότητα ἀγαπᾶτε, τὸν Θεὸν φοβεῖσθε, τὸν βασιλέα τιμᾶτε.	17 Nderoni të gjithë; të doni vëllazërinë; kini frikë Perëndinë; nderoni mbretin.	17 omnes honorate fraternitatem diligite Deum timete regem honorificate	{2:17} Honour all [men.] Love the brotherhood. Fear God. Honour the king.	17 Tut Ehre jedermann, habt die Brüder lieb; fürchtet Gott, ehret den König!	17 Всех почитайте, братство любите, Бога бойтесь, царя чтите.
2 — 18	Οἱ οἰκέται ὑποτασσόμενοι ἐν παντὶ φόβῳ τοῖς δεσπόταις, οὐ μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς.	18 Ju shërbëtorët, bindjuni zotërve tuaj me çdo frikë, jo vetëm të mirëve e të butëve, po edhe të shtrembërve;	18 servi subditi in omni timore dominis non tantum bonis et modestis sed etiam discolis	{2:18} Servants, [be] subject to [your] masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the froward.	18 Ihr Knechte, seid untertan mit aller Furcht den Herren, nicht allein den gütigen und gelinden, sondern auch den wunderlichen.	18 Слуги, со всяким страхом повинуйтесь господам, не только добрым и кротким, но и суровым.
2 — 19	τοῦτο γὰρ χάρις, εἰ διὰ συνείδησιν Θεοῦ ὑποφέρει τις λύπας, πάσχων ἀδίκως.	19 sepse ky është hir, të durojë njeriu hidhërime për ndërgjegjen në Perëndinë, duke pësuar padrejtësisht.	19 haec est enim gratia si propter conscientiam Dei sustinet quis tristitias patiens iniuste	{2:19} For this [is] thankworthy, if a man for conscience toward God endure grief, suffering wrongfully.	19 Denn das ist Gnade, so jemand um des Gewissens willen zu Gott das Übel verträgt und leidet das Unrecht.	19 Ибо то угодно Богу, если кто, помышляя о Боге, переносит скорби, страдая несправедливо.
2 — 20	ποῖον γὰρ κλέος, εἰ ἁμαρτάνοντες καὶ κολαφιζόμενοι ὑπομενεῖτε; ἀλλ᾿ εἰ ἀγαθοποιοῦντες καὶ πάσχοντες ὑπομενεῖτε, τοῦτο χάρις παρὰ Θεῷ.	20 Sepse çfarë lavdie është, në durofshi, kur të rriheni për mëkate? Po në durofshi duke bërë mirë e duke pësuar, ky është hir pranë Perëndisë.	20 quae enim gloria est si peccantes et colaphizati suffertis sed si benefacientes et patientes sustinetis haec est gratia apud Deum	{2:20} For what glory [is it,] if, when ye be buffeted for your faults, ye shall take it patiently? but if, when ye do well, and suffer [for it,] ye take it patiently, this [is] acceptable with God.	20 Denn was ist das für ein Ruhm, so ihr um Missetat willen Streiche leidet? Aber wenn ihr um Wohltat willen leidet und erduldet, das ist Gnade bei Gott.	20 Ибо что за похвала, если вы терпите, когда вас бьют за проступки? Но если, делая добро и страдая, терпите, это угодно Богу.
2 — 21	εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ἡμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ·	21 Sepse për këtë u thirrët, sepse edhe Krishti pësoi për ju, edhe ju la një shembull, që të ecni pas gjurmëve të tij;	21 in hoc enim vocati estis quia et Christus passus est pro vobis vobis relinquens exemplum ut sequamini vestigia eius	{2:21} For even hereunto were ye called: because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should follow his steps:	21 Denn dazu seid ihr berufen; sintemal auch Christus gelitten hat für uns und uns ein Vorbild gelassen, daß ihr sollt nachfolgen seinen Fußtapfen;	21 Ибо вы к тому призваны, потому что и Христос пострадал за нас, оставив нам пример, дабы мы шли по следам Его.
2 — 22	ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ·	22 I cili “nuk mëkatoi, as nuk u gjet mashtrim në gojën e tij”,	22 qui peccatum non fecit nec inventus est dolus in ore ipsius	{2:22} Who did no sin, neither was guile found in his mouth:	22 welcher keine Sünde getan hat, ist auch kein Betrug in seinem Munde erfunden;	22 Он не сделал никакого греха, и не было лести в устах Его.
2 — 23	ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει, παρεδίδου δὲ τῷ κρίνοντι δικαίως·	23 që kur përqeshej nuk përqeshte, kur pësonte nuk frikësonte, por jepte veten në dorën e atij që gjykon me drejtësi,	23 qui cum malediceretur non maledicebat cum pateretur non comminabatur tradebat autem iudicanti se iniuste	{2:23} Who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered, he threatened not; but committed [himself] to him that judgeth righteously:	23 welcher nicht wiederschalt, da er gescholten ward, nicht drohte, da er litt, er stellte es aber dem anheim, der da recht richtet;	23 Будучи злословим, Он не злословил взаимно; страдая, не угрожал, но предавал то Судии Праведному.
2 — 24	ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν· οὗ τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἰάθητε.	24 që mbajti vetë mëkatet tona në trupin e tij mbi dru, që, si të vdesim në mëkatet, të rrojmë në drejtësi; “me plagët e të cilit u shëruat”.	24 qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum ut peccatis mortui iustitiae viveremus cuius livore sanati estis	{2:24} Who his own self bare our sins in his own body on the tree, that we, being dead to sins, should live unto righteousness: by whose stripes ye were healed.	24 welcher unsre Sünden selbst hinaufgetragen hat an seinem Leibe auf das Holz, auf daß wir, der Sünde abgestorben, der Gerechtigkeit leben; durch welches Wunden ihr seid heil geworden.	24 Он грехи наши Сам вознес телом Своим на древо, дабы мы, избавившись от грехов, жили для правды: ранами Его вы исцелились.
2 — 25	ἦτε γὰρ ὡς πρόβατα πλανώμενα, ἀλλ᾿ ἐπεστράφητε νῦν ἐπὶ τὸν ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν.	25 Sepse ishit “si dhen të arratisur”, po tani u kthyet te bariu dhe mbikqyrësi i shpirtrave tuaj.	25 eratis enim sicut oves errantes sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum	{2:25} For ye were as sheep going astray; but are now returned unto the Shepherd and Bishop of your souls.	25 Denn ihr waret wie die irrenden Schafe; aber ihr seid nun bekehrt zu dem Hirten und Bischof eurer Seelen.	25 Ибо вы были, как овцы блуждающие (не имея пастыря), но возвратились ныне к Пастырю и Блюстителю душ ваших.

[cite]

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Related posts: