Romakëve — Kapitulli 9 – Enciklopedia Shqiptare

	Greqisht – Ελληνικά	Shqip – Albanian	Latinisht – Latin	Anglisht – English	Gjermanisht – Deutsch	Rusisht – Русский
	Romakëve — Kapitulli 9
	Romakëve — Kapitulli 8	DHIATA E RE				Romakëve — Kapitulli 10
9 — 1	᾿Αλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, συμμαρτυρούσης μοι τῆς συνειδήσεώς μου ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ,	1 Të vërtetën them në Krishtin, nuk gënjej, edhe për këtë jep dëshmi bashkë me mua ndërgjegjja ime me anë të Frymës së Shenjtë,	1 veritatem dico in Christo non mentior testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto	{9:1} I say the truth in Christ, I lie not, my conscience also bearing me witness in the Holy Ghost,	1 Ich sage die Wahrheit in Christus und lüge nicht, wie mir Zeugnis gibt mein Gewissen in dem Heiligen Geist,	1 Истину говорю во Христе, не лгу, свидетельствует мне совесть моя в Духе Святом,
9 — 2	ὅτι λύπη μοί ἐστι μεγάλη καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ μου.	2 se kam hidhërim të madh dhe dhimbje të pandërprerë në zemrën time.	2 quoniam tristitia est mihi magna et continuus dolor cordi meo	{9:2} That I have great heaviness and continual sorrow in my heart.	2 daß ich große Traurigkeit und Schmerzen ohne Unterlaß in meinem Herzen habe.	2 что великая для меня печаль и непрестанное мучение сердцу моему:
9 — 3	ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα,	3 Sepse do të doja që unë vetë të isha i mallkuar, i ndarë, nga Krishti për vëllezërit e mi, për të afërmit e mi sipas mishit;	3 optabam enim ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem	{9:3} For I could wish that myself were accursed from Christ for my brethren, my kinsmen according to the flesh:	3 Ich habe gewünscht, verbannt zu sein von Christo für meine Brüder, die meine Gefreundeten sind nach dem Fleisch;	3 я желал бы сам быть отлученным от Христа за братьев моих, родных мне по плоти,
9 — 4	οἵτινές εἰσιν ᾿Ισραηλῖται, ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι,	4 të cilët janë Izraelitë, të cilëve u përket birësimi dhe lavdia dhe dhiatat dhe ligjësimi edhe adhurimi e premtimet;	4 qui sunt Israhelitae quorum adoptio est filiorum et gloria et testamenta et legislatio et obsequium et promissa	{9:4} Who are Israelites; to whom [pertaineth] the adoption, and the glory, and the covenants, and the giving of the law, and the service [of God,] and the promises;	4 die da sind von Israel, welchen gehört die Kindschaft und die Herrlichkeit und der Bund und das Gesetz und der Gottesdienst und die Verheißungen;	4 то есть Израильтян, которым принадлежат усыновление и слава, и заветы, и законоположение, и богослужение, и обетования;
9 — 5	ὧν οἱ πατέρες, καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.	5 atyre u përkasin etërit, edhe prej të cilëve lindi Krishti sipas mishit, i cili është përmbi të gjitha Perëndi i bekuar përjetë. Amin.	5 quorum patres et ex quibus Christus secundum carnem qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen	{9:5} Whose [are] the fathers, and of whom as concerning the flesh Christ [came,] who is over all, God blessed for ever. Amen.	5 welcher auch sind die Väter, und aus welchen Christus herkommt nach dem Fleisch, der da ist Gott über alles, gelobt in Ewigkeit. Amen.	5 их и отцы, и от них Христос по плоти, сущий над всем Бог, благословенный во веки, аминь.
9 — 6	Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ ᾿Ισραήλ, οὗτοι ᾿Ισραήλ,	6 Dhe nuk është se ka rënë poshtë fjala e Perëndisë. Sepse të gjithë sa janë prej Izraelit, këta nuk janë Izrael;	6 non autem quod exciderit verbum Dei non enim omnes qui ex Israhel hii sunt Israhel	{9:6} Not as though the word of God hath taken none effect. For they [are] not all Israel, which are of Israel:	6 Aber nicht sage ich solches, als ob Gottes Wort darum aus sei. Denn es sind nicht alle Israeliter, die von Israel sind;	6 Но не то, чтобы слово Божие не сбылось: ибо не все те Израильтяне, которые от Израиля;
9 — 7	οὐδ᾿ ὅτι εἰσὶ σπέρμα ᾿Αβραάμ, πάντες τέκνα, ἀλλ᾿ ἐν ᾿Ισαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα·	7 as ngaqë janë farë e Abrahamit,janë të gjithë bij të tij; por “në Isakun do të quhet fara jote”.	7 neque quia semen sunt Abrahae omnes filii sed in Isaac vocabitur tibi semen	{9:7} Neither, because they are the seed of Abraham, [are they] all children: but, In Isaac shall thy seed be called.	7 auch nicht alle, die Abrahams Same sind, sind darum auch Kinder. Sondern “in Isaak soll dir der Same genannt sein”.	7 и не все дети Авраама, которые от семени его, но сказано: в Исааке наречется тебе семя.
9 — 8	τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ τὰ τέκνα τῆς σαρκὸς ταῦτα τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας λογίζεται εἰς σπέρμα.	8 Domethënë, bijtë e mishit, nuk janë këta bij të Perëndisë; po bijtë e premtimit llogariten për farë.	8 id est non qui filii carnis hii filii Dei sed qui filii sunt promissionis aestimantur in semine	{9:8} That is, They which are the children of the flesh, these [are] not the children of God: but the children of the promise are counted for the seed.	8 Das ist: nicht sind das Gottes Kinder, die nach dem Fleisch Kinder sind; sondern die Kinder der Verheißung werden für Samen gerechnet.	8 То есть не плотские дети суть дети Божии, но дети обетования признаются за семя.
9 — 9	ἐπαγγελίας γὰρ ὁ λόγος οὗτος· κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐλεύσομαι καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός.	9 Sepse fjala e premtimit është kjo: “Në këtë kohë do të vij, edhe Sara do të ketë bir”.	9 promissionis enim verbum hoc est secundum hoc tempus veniam et erit Sarrae filius	{9:9} For this [is] the word of promise, At this time will I come, and Sarah shall have a son.	9 Denn dies ist ein Wort der Verheißung, da er spricht: “Um diese Zeit will ich kommen, und Sara soll einen Sohn haben.”	9 А слово обетования таково: в это же время приду, и у Сарры будет сын.
9 — 10	οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ ῾Ρεβέκκα ἐξ ἑνὸς κοίτην ἔχουσα, ᾿Ισαὰκ τοῦ πατρὸς ἡμῶν·	10 Edhe jo vetëm kjo, po edhe Rebeka kur u gjend me barrë prej një burri, prej Isakut atit tonë;	10 non solum autem sed et Rebecca ex uno concubitum habens Isaac patre nostro	{9:10} And not only [this;] but when Rebecca also had conceived by one, [even] by our father Isaac;	10 Nicht allein aber ist’s mit dem also, sondern auch, da Rebekka von dem einen, unserm Vater Isaak, schwanger ward:	10 И не одно это; но [так было] и с Ревеккою, когда она зачала в одно время [двух сыновей] от Исаака, отца нашего.
9 — 11	μήπω γὰρ γεννηθέντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἵνα ἡ κατ᾿ ἐκλογὴν τοῦ Θεοῦ πρόθεσις μένῃ, οὐκ ἐξ ἔργων, ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ καλοῦντος.	11 sepse para se të lindnin djemtë, edhe para se të bënin ndonjë vepër të mirë a të ligë, që të mbetet urdhri i parë i Perëndisë që është sipas zgjedhjes, jo prej veprash, po prej atij që thërret,	11 cum enim nondum nati fuissent aut aliquid egissent bonum aut malum ut secundum electionem propositum Dei maneret	{9:11} (For [the children] being not yet born, neither having done any good or evil, that the purpose of God according to election might stand, not of works, but of him that calleth;)	11 ehe die Kinder geboren waren und weder Gutes noch Böses getan hatten, auf daß der Vorsatz Gottes bestünde nach der Wahl,	11 Ибо, когда они еще не родились и не сделали ничего доброго или худого (дабы изволение Божие в избрании происходило
9 — 12	ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι,	12 iu tha asaj: “Se më i madhi do t’i shërbejë më të voglit”,	12 non ex operibus sed ex vocante dictum est ei quia maior serviet minori	{9:12} It was said unto her, The elder shall serve the younger.	12 nicht aus Verdienst der Werke, sondern aus Gnade des Berufers, ward zu ihr gesagt: “Der Ältere soll dienstbar werden dem Jüngeren”,	12 не от дел, но от Призывающего), сказано было ей: больший будет в порабощении у меньшего,
9 — 13	καθὼς γέγραπται· τὸν ᾿Ιακὼβ ἠγάπησα, τὸν δὲ ᾿Ησαῦ ἐμίσησα.	13 siç është shkruar “Jakovin e desha, po Esaun e urreva”.	13 sicut scriptum est Iacob dilexi Esau autem odio habui	{9:13} As it is written, Jacob have I loved, but Esau have I hated.	13 wie denn geschrieben steht: “Jakob habe ich geliebt, aber Esau habe ich gehaßt.”	13 как и написано: Иакова Я возлюбил, а Исава возненавидел.
9 — 14	Τί οὖν ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ Θεῷ; μὴ γένοιτο.	14 Ç’të themi pra? Mos ka padrejtësi tek Perëndia? Qoftë larg.	14 quid ergo dicemus numquid iniquitas apud Deum absit	{9:14} What shall we say then? [Is there] unrighteousness with God? God forbid.	14 Was wollen wir denn hier sagen? Ist denn Gott ungerecht? Das sei ferne!	14 Что же скажем? Неужели неправда у Бога? Никак.
9 — 15	τῷ γὰρ Μωῡσῇ λέγει· ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω.	15 Sepse Moisiut i thotë: “Do të përdëllej atë që të përdëllej, edhe do të më dhimbet për atë që të më dhimbet”.	15 Mosi enim dicit miserebor cuius misereor et misericordiam praestabo cuius miserebor	{9:15} For he saith to Moses, I will have mercy on whom I will have mercy, and I will have compassion on whom I will have compassion.	15 Denn er spricht zu Mose: “Welchem ich gnädig bin, dem bin ich gnädig; und welches ich mich erbarme, des erbarme ich mich.”	15 Ибо Он говорит Моисею: кого миловать, помилую; кого жалеть, пожалею.
9 — 16	ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος Θεοῦ.	16 Kështu pra kjo nuk është prej atij që do, as prej atij që vrapon, po prej Perëndisë që përdëllen.	16 igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei	{9:16} So then [it is] not of him that willeth, nor of him that runneth, but of God that sheweth mercy.	16 So liegt es nun nicht an jemandes Wollen oder Laufen, sondern an Gottes Erbarmen.	16 Итак [помилование зависит] не от желающего и не от подвизающегося, но от Бога милующего.
9 — 17	λέγει γὰρ ἡ γραφὴ τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε, ὅπως ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν δύναμίν μου, καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ·	17 Sepse Shkrimi i thotë Faraonit: “Se për këtë të ngrita, që të tregoj në ty fuqinë time, edhe që të rrëfehet emri im në gjithë dhenë”.	17 dicit enim scriptura Pharaoni quia in hoc ipsum excitavi te ut ostendam in te virtutem meam et ut adnuntietur nomen meum in universa terra	{9:17} For the scripture saith unto Pharaoh, Even for this same purpose have I raised thee up, that I might shew my power in thee, and that my name might be declared throughout all the earth.	17 Denn die Schrift sagt zum Pharao: “Ebendarum habe ich dich erweckt, daß ich an dir meine Macht erzeige, auf daß mein Name verkündigt werde in allen Landen.”	17 Ибо Писание говорит фараону: для того самого Я и поставил тебя, чтобы показать над тобою силу Мою и чтобы проповедано было имя Мое по всей земле.
9 — 18	ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ, ὃν δὲ θέλει σκληρύνει.	18 Atë pra që do ta përdëllejë, e përdëllen; edhe atë që do ta ashpërsojë, e ashpërson.	18 ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat	{9:18} Therefore hath he mercy on whom he will [have mercy,] and whom he will he hardeneth.	18 So erbarmt er sich nun, welches er will, und verstockt, welchen er will.	18 Итак, кого хочет, милует; а кого хочет, ожесточает.
9 — 19	᾿Ερεῖς οὖν μοι· τί ἔτι μέμφεται; τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκε;	19 Do të më thuash pra: Përse më qorton? Cili mund të rrijë kundër vullnetit të tij?	19 dicis itaque mihi quid adhuc queritur voluntati enim eius quis resistit	{9:19} Thou wilt say then unto me, Why doth he yet find fault? For who hath resisted his will?	19 So sagst du zu mir: Was beschuldigt er uns denn? Wer kann seinem Willen widerstehen?	19 Ты скажешь мне: ‘за что же еще обвиняет? Ибо кто противостанет воле Его?’
9 — 20	μενοῦνγε, ὦ ἄνθρωπε, σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ; μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι, τί με ἐποίησας οὕτως;	20 Po cili je ti, o njeri, që i kundërpërgjigjesh Perëndisë? A mos mund t’i thotë gatesa gatuesit: Pse më bëre kështu?	20 o homo tu quis es qui respondeas Deo numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic	{9:20} Nay but, O man, who art thou that repliest against God? Shall the thing formed say to him that formed [it,] Why hast thou made me thus?	20 Ja, lieber Mensch, wer bist du denn, daß du mit Gott rechten willst? Spricht auch ein Werk zu seinem Meister: Warum machst du mich also?	20 А ты кто, человек, что споришь с Богом? Изделие скажет ли сделавшему его: ‘зачем ты меня так сделал?’
9 — 21	ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι ὃ μὲν εἰς τιμὴν σκεῦος, ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν;	21 Apo s’ka pushtet shtëmbari mbi baltën, që të bëjë prej po atij brumi një enë për nderim, edhe një tjetër për çnderim?	21 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem aliud vero in contumeliam	{9:21} Hath not the potter power over the clay, of the same lump to make one vessel unto honour, and another unto dishonour?	21 Hat nicht ein Töpfer Macht, aus einem Klumpen zu machen ein Gefäß zu Ehren und das andere zu Unehren?	21 Не властен ли горшечник над глиною, чтобы из той же смеси сделать один сосуд для почетного [употребления], а другой для низкого?
9 — 22	εἰ δὲ θέλων ὁ Θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν;	22 E çfarë, nëse Perëndia, duke dashur të tregojë zemërimin e tij, edhe të bëjë të njohur fuqinë e tij, duroi me shumë zemërgjerësi enë zemërimi që qenë bërë për të humbur?	22 quod si volens Deus ostendere iram et notam facere potentiam suam sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum	{9:22} [What] if God, willing to shew [his] wrath, and to make his power known, endured with much longsuffering the vessels of wrath fitted to destruction:	22 Derhalben, da Gott wollte Zorn erzeigen und kundtun seine Macht, hat er mit großer Geduld getragen die Gefäße des Zorns, die da zugerichtet sind zur Verdammnis;	22 Что же, если Бог, желая показать гнев и явить могущество Свое, с великим долготерпением щадил сосуды гнева, готовые к погибели,
9 — 23	καὶ ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους, -ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν;	23 Edhe që të bëjë të njohur pasurinë e lavdisë së tij mbi enë përdëllimi, të cilat i përgatiti më parë për lavdi,	23 ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiae quae praeparavit in gloriam	{9:23} And that he might make known the riches of his glory on the vessels of mercy, which he had afore prepared unto glory,	23 auf daß er kundtäte den Reichtum seiner Herrlichkeit an den Gefäßen der Barmherzigkeit, die er bereitet hat zur Herrlichkeit,	23 дабы вместе явить богатство славы Своей над сосудами милосердия, которые Он приготовил к славе,
9 — 24	οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ ᾿Ιουδαίων, ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν,	24 kështu edhe neve, të cilëve edhe na thirri jo vetëm prej Judenjve, po edhe prej kombeve?	24 quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus	{9:24} Even us, whom he hath called, not of the Jews only, but also of the Gentiles?	24 welche er berufen hat, nämlich uns, nicht allein aus den Juden sondern auch aus den Heiden.	24 над нами, которых Он призвал не только из Иудеев, но и из язычников?
9 — 25	ὡς καὶ ἐν τῷ ῾Ωσηὲ λέγει· καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου, καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην ἠγαπημένην·	25 Siç thotë edhe tek Osieja: “Atë që s’ka qenë populli im do ta quaj populli im, edhe atë që nuk ishte i dashur të dashur.	25 sicut in Osee dicit vocabo non plebem meam plebem meam et non misericordiam consecutam misericordiam consecutam	{9:25} As he saith also in Osee, I will call them my people, which were not my people; and her beloved, which was not beloved.	25 Wie er denn auch durch Hosea spricht: “Ich will das mein Volk heißen, daß nicht mein Volk war, und meine Liebe, die nicht meine Liebe war.”	25 Как и у Осии говорит: не Мой народ назову Моим народом, и не возлюбленную–возлюбленною.
9 — 26	καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς, οὐ λαός μου ὑμεῖς, ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ Θεοῦ ζῶντος.	26 Edhe do të jetë në atë vend që u është thënë atyre: Nuk jeni ju populli im, atje ata do të quhen bij të Perëndisë së gjallë.”	26 et erit in loco ubi dictum est eis non plebs mea vos ibi vocabuntur filii Dei vivi	{9:26} And it shall come to pass, [that] in the place where it was said unto them, Ye [are] not my people; there shall they be called the children of the living God.	26 “Und soll geschehen: An dem Ort, da zu ihnen gesagt ward: ‘Ihr seid nicht mein Volk’, sollen sie Kinder des lebendigen Gottes genannt werden.”	26 И на том месте, где сказано им: вы не Мой народ, там названы будут сынами Бога живаго.
9 — 27	῾Ησαΐας δὲ κράζει ὑπὲρ τοῦ ᾿Ισραήλ· ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ κατάλειμμα σωθήσεται·	27 Edhe Isaia thërret për Izraelin: “Edhe në qoftë numri i bijve të Izraelit si rëra e detit, një mbetje do të shpëtojë;	27 Esaias autem clamat pro Israhel si fuerit numerus filiorum Israhel tamquam harena maris reliquiae salvae fient	{9:27} Esaias also crieth concerning Israel, Though the number of the children of Israel be as the sand of the sea, a remnant shall be saved:	27 Jesaja aber schreit für Israel: “Wenn die Zahl der Kinder Israel würde sein wie der Sand am Meer, so wird doch nur der Überrest selig werden;	27 А Исаия провозглашает об Израиле: хотя бы сыны Израилевы были числом, как песок морской, [только] остаток спасется;
9 — 28	λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύνῃ, ὅτι λόγον συντετμημένον ποιήσει Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς.	28 sepse do të mbarojë e do të shkurtojë llogari me drejtësi, sepse Zoti do të bëjë llogari të shkurtuar mbi dhe”.	28 verbum enim consummans et brevians in aequitate quia verbum breviatum faciet Dominus super terram	{9:28} For he will finish the work, and cut [it] short in righteousness: because a short work will the Lord make upon the earth.	28 denn es wird ein Verderben und Steuern geschehen zur Gerechtigkeit, und der HERR wird das Steuern tun auf Erden.”	28 ибо дело оканчивает и скоро решит по правде, дело решительное совершит Господь на земле.
9 — 29	καὶ καθὼς προείρηκεν ῾Ησαΐας, εἰ μὴ Κύριος Σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα, ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν καὶ ὡς Γόμορρα ἂν ὡμοιώθημεν.	29 Edhe siç tha që përpara Isaia: “Po të mos na kishte lënë farë Zoti Savaoth, do të ishim bërë si Sodoma, edhe do të kishim ngjarë me Gomorrën”.	29 et sicut praedixit Esaias nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen sicut Sodoma facti essemus et sicut Gomorra similes fuissemus	{9:29} And as Esaias said before, Except the Lord of Sabaoth had left us a seed, we had been as Sodoma, and been made like unto Gomorrha.	29 Und wie Jesaja zuvorsagte: “Wenn uns nicht der HERR Zebaoth hätte lassen Samen übrig bleiben, so wären wir wie Sodom und Gomorra.”	29 И, как предсказал Исаия: если бы Господь Саваоф не оставил нам семени, то мы сделались бы, как Содом, и были бы подобны Гоморре.
9 — 30	Τί οὖν ἐροῦμεν; ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβε δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως,	30 Ç’të themi pra? Se ata kombe që s’ndoqën drejtësi, arritën drejtësi, drejtësinë që është prej besimit,	30 quid ergo dicemus quod gentes quae non sectabantur iustitiam adprehenderunt iustitiam iustitiam autem quae ex fide est	{9:30} What shall we say then? That the Gentiles, which followed not after righteousness, have attained to righteousness, even the righteousness which is of faith.	30 Was wollen wir nun hier sagen? Das wollen wir sagen: Die Heiden, die nicht haben nach der Gerechtigkeit getrachtet, haben Gerechtigkeit erlangt; ich sage aber von der Gerechtigkeit, die aus dem Glauben kommt.	30 Что же скажем? Язычники, не искавшие праведности, получили праведность, праведность от веры.
9 — 31	᾿Ισραὴλ δὲ διώκων νόμον δικαιοσύνης εἰς νόμον δικαιοσύνης οὐκ ἔφθασε.	31 edhe Izraeli duke ndjekur ligjin e drejtësisë, në ligj drejtësie nuk arriti. Përse?	31 Israhel vero sectans legem iustitiae in legem iustitiae non pervenit	{9:31} But Israel, which followed after the law of righteousness, hath not attained to the law of righteousness.	31 Israel aber hat dem Gesetz der Gerechtigkeit nachgetrachtet, und hat das Gesetz der Gerechtigkeit nicht erreicht.	31 А Израиль, искавший закона праведности, не достиг до закона праведности.
9 — 32	διατί; ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως, ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ἔργων νόμου· προσέκοψαν γὰρ τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος,	32 Sepse nuk e ndiqte me anë besimi, po me anë të veprave të ligjit.	32 quare quia non ex fide sed quasi ex operibus offenderunt in lapidem offensionis	{9:32} Wherefore? Because [they sought it] not by faith, but as it were by the works of the law. For they stumbled at that stumblingstone;	32 Warum das? Darum daß sie es nicht aus dem Glauben, sondern aus den Werken des Gesetzes suchen. Denn sie haben sich gestoßen an den Stein des Anlaufens,	32 Почему? потому что [искали] не в вере, а в делах закона. Ибо преткнулись о камень преткновения,
9 — 33	καθὼς γέγραπται· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου, καὶ πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.	33 Sepse u penguan në gurin e pengesës; siç është shkruar: “Ja tek vë në Sion një gur pengese, edhe një shkëmb skandali, edhe kushdo që beson tek ai nuk do të turpërohet”.	33 sicut scriptum est ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali et omnis qui credit in eum non confundetur	{9:33} As it is written, Behold, I lay in Sion a stumblingstone and rock of offence: and whosoever believeth on him shall not be ashamed.	33 wie geschrieben steht: “Siehe da, ich lege in Zion einen Stein des Anlaufens und einen Fels des Ärgernisses; und wer an ihn glaubt, der soll nicht zu Schanden werden.”	33 как написано: вот, полагаю в Сионе камень преткновения и камень соблазна; но всякий, верующий в Него, не постыдится.

[cite]

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Related posts: