Hebrenjve — Kapitulli 10 – Enciklopedia Shqiptare

	Greqisht – Ελληνικά	Shqip – Albanian	Latinisht – Latin	Anglisht – English	Gjermanisht – Deutsch	Rusisht – Русский
	Hebrenjve — Kapitulli 10
	Hebrenjve — Kapitulli 9	DHIATA E RE				Hebrenjve — Kapitulli 11
10 — 1	Σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων, κατ᾿ ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς θυσίαις ἃς προσφέρουσιν εἰς τὸ διηνεκές, οὐδέποτε δύναται τοὺς προσερχομένους τελειῶσαι·	1 Sepse ligji, duke pasur një hije të të mirave të ardhshme e jo vetë figurën e gjërave, s’mundet kurrë me anë të po atyre therorëve, që sjellin përherë vit për vit, të bëjë të përsosur ata që afrohen.	1 umbram enim habens lex bonorum futurorum non ipsam imaginem rerum per singulos annos hisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter numquam potest accedentes perfectos facere	{10:1} For the law having a shadow of good things to come, [and] not the very image of the things, can never with those sacrifices which they offered year by year continually make the comers thereunto perfect.	1 Denn das Gesetz hat den Schatten von den zukünftigen Gütern, nicht das Wesen der Güter selbst; alle Jahre muß man opfern immer einerlei Opfer, und es kann nicht, die da opfern, vollkommen machen;	1 Закон, имея тень будущих благ, а не самый образ вещей, одними и теми же жертвами, каждый год постоянно приносимыми, никогда не может сделать совершенными приходящих [с ними].
10 — 2	ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσφερόμεναι, διὰ τὸ μηδεμίαν ἔχειν ἔτι συνείδησιν ἁμαρτιῶν τοὺς λατρεύοντας, ἅπαξ κεκαθαρμένους;	2 Sepse atëherë do të kishin pushuar së pruri therorë, sepse adhuruesit, si të pastroheshin një herë, nuk do të kishin më asnjë ndërgjegje mëkatesh.	2 alioquin non cessassent offerri ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati cultores semel mundati	{10:2} For then would they not have ceased to be offered? because that the worshippers once purged should have had no more conscience of sins.	2 sonst hätte das Opfern aufgehört, wo die, so am Gottesdienst sind, kein Gewissen mehr hätten von den Sünden, wenn sie einmal gereinigt wären;	2 Иначе перестали бы приносить [их], потому что приносящие жертву, быв очищены однажды, не имели бы уже никакого сознания грехов.
10 — 3	ἀλλ᾿ ἐν αὐταῖς ἀνάμνησις ἁμαρτιῶν κατ᾿ ἐνιαυτόν·	3 Po në ato therorë ka një kujtesë mëkatesh vit për vit.	3 sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit	{10:3} But in those [sacrifices there is] a remembrance again [made] of sins every year.	3 sondern es geschieht dadurch nur ein Gedächtnis der Sünden alle Jahre.	3 Но жертвами каждогодно напоминается о грехах,
10 — 4	ἀδύνατον γὰρ αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας.	4 Sepse është e pamundur që gjak demash e cjepësh të heqë mëkate.	4 inpossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata	{10:4} For [it is] not possible that the blood of bulls and of goats should take away sins.	4 Denn es ist unmöglich, durch Ochsen-und Bocksblut Sünden wegzunehmen.	4 ибо невозможно, чтобы кровь тельцов и козлов уничтожала грехи.
10 — 5	Διὸ εἰσερχόμενος εἰς τὸν κόσμον λέγει· θυσίαν καὶ προσφσρὰν οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι·	5 Prandaj, ai duke hyrë në botë, thotë: “Theror e dhuratë nuk deshe, po bëre gati për mua një trup.	5 ideo ingrediens mundum dicit hostiam et oblationem noluisti corpus autem aptasti mihi	{10:5} Wherefore when he cometh into the world, he saith, Sacrifice and offering thou wouldest not, but a body hast thou prepared me:	5 Darum, da er in die Welt kommt, spricht er: “Opfer und Gaben hast du nicht gewollt; den Leib aber hast du mir bereitet.	5 Посему [Христос], входя в мир, говорит: жертвы и приношения Ты не восхотел, но тело уготовал Мне.
10 — 6	ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ εὐδόκησας·	6 Therorë me djegie të plotë dhe flijime për mëkat nuk pëlqeve.	6 holocaustomata et pro peccato non tibi placuit	{10:6} In burnt offerings and [sacrifices] for sin thou hast had no pleasure.	6 Brandopfer und Sündopfer gefallen dir nicht.	6 Всесожжения и [жертвы] за грех неугодны Тебе.
10 — 7	τότε εἶπον· ἰδοὺ ἥκω, ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ, τοῦ ποιῆσαι, ὁ Θεός, τὸ θέλημά σου.	7 Atëherë thashë: Ja tek po vij, – në rrotullin e librit është shkruar për mua, – për të bërë, o Perëndi, dëshirën tënde”.	7 tunc dixi ecce venio in capitulo libri scriptum est de me ut faciam Deus voluntatem tuam	{10:7} Then said I, Lo, I come (in the volume of the book it is written of me,) to do thy will, O God.	7 Da sprach ich: Siehe, ich komme (im Buch steht von mir geschrieben), daß ich tue, Gott, deinen Willen.”	7 Тогда Я сказал: вот, иду, [как] в начале книги написано о Мне, исполнить волю Твою, Боже.
10 — 8	ἀνώτερον λέγων ὅτι θυσίαν καὶ προσφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἠθέλησας οὐδέ εὐδόκησας, αἵτινες κατὰ τὸν νόμον προσφέρονται,	8 Pasi tha më sipër: “Se theror dhe dhuratë, edhe therore me djegie të plotë dhe flijime për mëkat nuk deshe, as nuk i pëlqeve”, – të cilat sillen sipas ligjit, –	8 superius dicens quia hostias et oblationes et holocaustomata et pro peccato noluisti nec placita sunt tibi quae secundum legem offeruntur	{10:8} Above when he said, Sacrifice and offering and burnt offerings and [offering] for sin thou wouldest not, neither hadst pleasure [therein;] which are offered by the law;	8 Nachdem er weiter oben gesagt hatte: “Opfer und Gaben, Brandopfer und Sündopfer hast du nicht gewollt, sie gefallen dir auch nicht” (welche nach dem Gesetz geopfert werden),	8 Сказав прежде, что ‘ни жертвы, ни приношения, ни всесожжений, ни [жертвы] за грех, –которые приносятся по закону, –Ты не восхотел и не благоизволил’,
10 — 9	τότε εἴρηκεν· ᾿Ιδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι ὁ Θεός, τὸ θέλημά σου. ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον ἵνα τὸ δεύτερον στήσῃ.	9 atëherë tha: “Ja tek po vij, për të bërë, o Perëndi, dëshirën tënde”. Hedh tej të parën, që të mbështesë të dytën.	9 tunc dixit ecce venio ut faciam Deus voluntatem tuam aufert primum ut sequens statuat	{10:9} Then said he, Lo, I come to do thy will, O God. He taketh away the first, that he may establish the second.	9 da sprach er: “Siehe, ich komme, zu tun, Gott, deinen Willen.” Da hebt er das erste auf, daß er das andere einsetze.	9 потом прибавил: ‘вот, иду исполнить волю Твою, Боже’. Отменяет первое, чтобы постановить второе.
10 — 10	ἐν ᾧ θελήματι ἡγιασμένοι ἐσμὲν διὰ τῆς προσφορᾶς τοῦ σώματος τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐφάπαξ.	10 Prej kësaj dëshire jemi shenjtëruar me anë të flijimit të trupit të Jisu Krishtit që u bë theror një herë për të gjithë.	10 in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel	{10:10} By the which will we are sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once [for all. ]	10 In diesem Willen sind wir geheiligt auf einmal durch das Opfer des Leibes Jesu Christi.	10 По сей-то воле освящены мы единократным принесением тела Иисуса Христа.
10 — 11	Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἕστηκε καθ᾿ ἡμέραν λειτουργῶν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελεῖν ἁμαρτίας·	11 Edhe çdo prift rri përditë duke shërbyer, edhe ofron shumë herë po ata therorë, të cilët kurrë nuk mund të heqin mëkate.	11 et omnis quidem sacerdos praesto est cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias quae numquam possunt auferre peccata	{10:11} And every priest standeth daily ministering and offering oftentimes the same sacrifices, which can never take away sins:	11 Und ein jeglicher Priester ist eingesetzt, daß er täglich Gottesdienst pflege und oftmals einerlei Opfer tue, welche nimmermehr können die Sünden abnehmen.	11 И всякий священник ежедневно стоит в служении, и многократно приносит одни и те же жертвы, которые никогда не могут истребить грехов.
10 — 12	αὐτὸς δὲ μίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας θυσίαν εἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ,	12 Po ai, pasi ofroi një theror për mëkate, ndenji përgjithnjë në të djathtë të Perëndisë,	12 hic autem unam pro peccatis offerens hostiam in sempiternum sedit in dextera Dei	{10:12} But this man, after he had offered one sacrifice for sins for ever, sat down on the right hand of God;	12 Dieser aber, da er hat ein Opfer für die Sünden geopfert, das ewiglich gilt, sitzt nun zur Rechten Gottes	12 Он же, принеся одну жертву за грехи, навсегда воссел одесную Бога,
10 — 13	τὸ λοιπὸν ἐκδεχόμενος ἕως τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ.	13 duke pritur pastaj deri sa të vihen armiqtë e tij nënkëmbje e këmbëve të tij,	13 de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabillum pedum eius	{10:13} From henceforth expecting till his enemies be made his footstool.	13 und wartet hinfort, bis daß seine Feinde zum Schemel seiner Füße gelegt werden.	13 ожидая затем, доколе враги Его будут положены в подножие ног Его.
10 — 14	μιᾷ γὰρ προσφορᾷ τετελείωκεν εἰς τὸ διηνεκὲς τοὺς ἁγιαζομένους.	14 sepse me një dhuratë bëri të përsosur përgjithnjë ata që shenjtërohen.	14 una enim oblatione consummavit in sempiternum sanctificatos	{10:14} For by one offering he hath perfected for ever them that are sanctified.	14 Denn mit einem Opfer hat er in Ewigkeit vollendet die geheiligt werden.	14 Ибо Он одним приношением навсегда сделал совершенными освящаемых.
10 — 15	Μαρτυρεῖ δὲ ἡμῖν καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· μετὰ γὰρ τὸ προειρηκέναι,	15 Po edhe Fryma e Shenjtë dëshmon tek ne; sepse pasi pati thënë më përpara:	15 contestatur autem nos et Spiritus Sanctus postquam enim dixit	{10:15} [Whereof] the Holy Ghost also is a witness to us: for after that he had said before,	15 Es bezeugt uns aber das auch der heilige Geist. Denn nachdem er zuvor gesagt hatte:	15 [О сем] свидетельствует нам и Дух Святый; ибо сказано:
10 — 16	αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει Κύριος· διδοὺς νόμους μου ἐπὶ καρδίας αὐτῶν, καὶ ἐπὶ τῶν διανοιῶν αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς,	16 “Kjo është dhiata që do të bëj për ata pas atyre ditëve, thotë Zoti, do të vë ligjet e mia në zemrat e tyre, edhe do t’i shkruaj ato në mendjet e tyre”.	16 hoc autem testamentum quod testabor ad illos post dies illos dicit Dominus dando leges meas in cordibus eorum et in mente eorum superscribam eas	{10:16} This [is] the covenant that I will make with them after those days, saith the Lord, I will put my laws into their hearts, and in their minds will I write them;	16 Das ist das Testament, das ich ihnen machen will nach diesen Tagen”, spricht der HERR: “Ich will mein Gesetz in ihr Herz geben, und in ihren Sinn will ich es schreiben,	16 Вот завет, который завещаю им после тех дней, говорит Господь: вложу законы Мои в сердца их, и в мыслях их напишу их,
10 — 17	καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ ἔτι.	17 Shtoi: “edhe mëkatet e tyre dhe paudhësitë e tyre nuk do t’i kujtoj më”.	17 et peccatorum et iniquitatium eorum iam non recordabor amplius	{10:17} And their sins and iniquities will I remember no more.	17 und ihrer Sünden und Ungerechtigkeit will ich nicht mehr gedenken.”	17 и грехов их и беззаконий их не воспомяну более.
10 — 18	ὅπου δὲ ἄφεσις τούτων, οὐκέτι προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας.	18 Edhe kur ka ndjesë të këtyre, nuk ka më dhuratë për mëkat.	18 ubi autem horum remissio iam non oblatio pro peccato	{10:18} Now where remission of these [is, there is] no more offering for sin.	18 Wo aber derselben Vergebung ist, da ist nicht mehr Opfer für die Sünde.	18 А где прощение грехов, там не нужно приношение за них.
10 — 19	῎Εχοντες οὖν, ἀδελφοί, παρρησίαν εἰς τὴν εἴσοδον τῶν ῾Αγίων ἐν τῷ αἵματι τοῦ ᾿Ιησοῦ,	19 Duke pasur pra, vëllezër, guxim të hyjmë në shenjtërore me anë të gjakut të Jisuit,	19 habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi	{10:19} Having therefore, brethren, boldness to enter into the holiest by the blood of Jesus,	19 So wir denn nun haben, liebe Brüder, die Freudigkeit zum Eingang in das Heilige durch das Blut Jesu,	19 Итак, братия, имея дерзновение входить во святилище посредством Крови Иисуса Христа, путем новым и живым,
10 — 20	ἣν ἐνεκαίνισεν ἡμῖν ὁδὸν πρόσφατον καὶ ζῶσαν διὰ τοῦ καταπετάσματος, τοῦτ᾿ ἔστι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,	20 me anë të një udhe të re e të gjallë, të cilën e hapi për ne me anë të kurtinës, domethënë, të mishit të tij,	20 quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen id est carnem suam	{10:20} By a new and living way, which he hath consecrated for us, through the veil, that is to say, his flesh;	20 welchen er uns bereitet hat zum neuen und lebendigen Wege durch den Vorhang, das ist durch sein Fleisch,	20 который Он вновь открыл нам через завесу, то есть плоть Свою,
10 — 21	καὶ ἱερέα μέγαν ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ,	21 edhe duke pasur një prift të madh mbi shtëpinë e Perëndisë,	21 et sacerdotem magnum super domum Dei	{10:21} And [having] an high priest over the house of God;	21 und haben einen Hohenpriester über das Haus Gottes:	21 и [имея] великого Священника над домом Божиим,
10 — 22	προσερχώμεθα μετὰ ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληροφορίᾳ πίστεως ἐρραντισμένοι τὰς καρδίας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς,	22 le të afrohemi me zemër të vërtetë e me besim të plotë, duke pasur zemrat tona të pastruara prej ndërgjegjeje të ligë;	22 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda	{10:22} Let us draw near with a true heart in full assurance of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience, and our bodies washed with pure water.	22 so lasset uns hinzugehen mit wahrhaftigem Herzen in völligem Glauben, besprengt in unsern Herzen und los von dem bösen Gewissen und gewaschen am Leibe mit reinem Wasser;	22 да приступаем с искренним сердцем, с полною верою, кроплением очистив сердца от порочной совести, и омыв тело водою чистою,
10 — 23	καὶ λελουμένοι τὸ σῶμα ὕδατι καθαρῷ κατέχωμεν τὴν ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος ἀκλινῆ· πιστὸς γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος·	23 edhe, duke pasur trupin të larë me ujë të kulluar, le të mbajmë të patundur rrëfimin e shpresës; sepse ai që premtoi është besnik.	23 teneamus spei nostrae confessionem indeclinabilem fidelis enim est qui repromisit	{10:23} Let us hold fast the profession of [our] faith without wavering; (for he is faithful that promised;)	23 und lasset uns halten an dem Bekenntnis der Hoffnung und nicht wanken; denn er ist treu, der sie verheißen hat;	23 будем держаться исповедания упования неуклонно, ибо верен Обещавший.
10 — 24	καὶ κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων,	24 Edhe le të kujdesemi për njëri tjetrin, duke e nxitur në dashuri e në punë të mira.	24 et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum	{10:24} And let us consider one another to provoke unto love and to good works:	24 und lasset uns untereinander unser selbst wahrnehmen mit Reizen zur Liebe und guten Werken	24 Будем внимательны друг ко другу, поощряя к любви и добрым делам.
10 — 25	μὴ ἐγκαταλείποντες τὴν ἐπισυναγωγὴν ἑαυτῶν, καθὼς ἔθος τισίν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσῳ βλέπετε ἐγγίζουσαν τὴν ἡμέραν.	25 Edhe le të mos lëmë mbledhjen tonë të përbashkët, siç e kanë zakon disa, po të nxisim njëri-tjetrin; edhe aq më tepër sa e shihni ditën që po afrohet.	25 non deserentes collectionem nostram sicut est consuetudinis quibusdam sed consolantes et tanto magis quanto videritis adpropinquantem diem	{10:25} Not forsaking the assembling of ourselves together, as the manner of some [is;] but exhorting [one another:] and so much the more, as ye see the day approaching.	25 und nicht verlassen unsere Versammlung, wie etliche pflegen, sondern einander ermahnen; und das so viel mehr, soviel ihr sehet, daß sich der Tag naht.	25 Не будем оставлять собрания своего, как есть у некоторых обычай; но будем увещевать [друг друга], и тем более, чем более усматриваете приближение дня оного.
10 — 26	᾿Εκουσίως γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, οὐκέτι περὶ ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται θυσία,	26 Sepse në mëkatofshim ne me dashje, pasi morëm njohjen e së vërtetës, nuk mbetet më theror për mëkate,	26 voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis iam non relinquitur pro peccatis hostia	{10:26} For if we sin wilfully after that we have received the knowledge of the truth, there remaineth no more sacrifice for sins,	26 Denn so wir mutwillig sündigen, nachdem wir die Erkenntnis der Wahrheit empfangen haben, haben wir fürder kein anderes Opfer mehr für die Sünden,	26 Ибо если мы, получив познание истины, произвольно грешим, то не остается более жертвы за грехи,
10 — 27	φοβερὰ δέ τις ἐκδοχὴ κρίσεως καὶ πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τοὺς ὑπεναντίους·	27 por një pritje gjyqi të frikshëm, edhe një afsh zjarri, i cili ka për të përpirë ata që janë kundër.	27 terribilis autem quaedam expectatio iudicii et ignis aemulatio quae consumptura est adversarios	{10:27} But a certain fearful looking for of judgment and fiery indignation, which shall devour the adversaries.	27 sondern ein schreckliches Warten des Gerichts und des Feuereifers, der die Widersacher verzehren wird.	27 но некое страшное ожидание суда и ярость огня, готового пожрать противников.
10 — 28	ἀθετήσας τις νόμον Μωῡσέως χωρὶς οἰκτιρμῶν ἐπὶ δυσὶν ἢ τρισὶ μάρτυσιν ἀποθνήσκει·	28 Në shkeltë ndonjë ligjin e Moisiut, vritet pa mëshirë përpara dy a tre dëshmitarëve.	28 irritam quis faciens legem Mosi sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur	{10:28} He that despised Moses’ law died without mercy under two or three witnesses:	28 Wenn jemand das Gesetz Mose’s bricht, der muß sterben ohne Barmherzigkeit durch zwei oder drei Zeugen.	28 [Если] отвергшийся закона Моисеева, при двух или трех свидетелях, без милосердия [наказывается] смертью,
10 — 29	πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καταπατήσας καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος, ἐν ᾧ ἡγιάσθη, καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας;	29 Sa mundim më të keq ju duket juve se do të heqë ai që ka shkelur me këmbë të Birin e Perëndisë, edhe e ka numëruar si të ndyrë gjakun e dhiatës, me të cilin u shenjtërua, edhe ka fyer Frymën e hirit?	29 quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti pollutum duxerit in quo sanctificatus est et Spiritui gratiae contumeliam fecerit	{10:29} Of how much sorer punishment, suppose ye, shall he be thought worthy, who hath trodden under foot the Son of God, and hath counted the blood of the covenant, wherewith he was sanctified, an unholy thing, and hath done despite unto the Spirit of grace?	29 Wie viel, meint ihr, ärgere Strafe wird der verdienen, der den Sohn Gottes mit Füßen tritt und das Blut des Testaments unrein achtet, durch welches er geheiligt ist, und den Geist der Gnade schmäht?	29 то сколь тягчайшему, думаете, наказанию повинен будет тот, кто попирает Сына Божия и не почитает за святыню Кровь завета, которою освящен, и Духа благодати оскорбляет?
10 — 30	οἴδαμεν γὰρ τὸν εἰπόντα· ἐμοὶ εκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος· καὶ πάλιν· Κύριος κρινεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ.	30 Sepse e dimë atë që ka thënë: “Shpagimi është imi, unë kam për të shpaguar, thotë Zoti.” Edhe përsëri: “Zoti do të gjykojë popullin e tij”.	30 scimus enim qui dixit mihi vindictam ego reddam et iterum quia iudicabit Dominus populum suum	{10:30} For we know him that hath said, Vengeance [belongeth] unto me, I will recompense, saith the Lord. And again, The Lord shall judge his people.	30 Denn wir kennen den, der da sagte: “Die Rache ist mein, ich will vergelten”, und abermals: “Der HERR wird sein Volk richten.”	30 Мы знаем Того, Кто сказал: у Меня отмщение, Я воздам, говорит Господь. И еще: Господь будет судить народ Свой.
10 — 31	φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.	31 Gjë e frikshme është të bjerë njeriu në duart e Perëndisë së gjallë.	31 horrendum est incidere in manus Dei viventis	{10:31} [It is] a fearful thing to fall into the hands of the living God.	31 Schrecklich ist’s, in die Hände des lebendigen Gottes zu fallen.	31 Страшно впасть в руки Бога живаго!
10 — 32	᾿Αναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων,	32 Sillni ndërmend ditët e para, në të cilat, pasi u ndriçuat, duruat luftë të madhe mundimesh;	32 rememoramini autem pristinos dies in quibus inluminati magnum certamen sustinuistis passionum	{10:32} But call to remembrance the former days, in which, after ye were illuminated, ye endured a great fight of afflictions;	32 Gedenket aber an die vorigen Tage, in welchen ihr, nachdem ihr erleuchtet wart, erduldet habt einen großen Kampf des Leidens	32 Вспомните прежние дни ваши, когда вы, быв просвещены, выдержали великий подвиг страданий,
10 — 33	τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσι θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες.	33 herë duke u bërë lojë nga bota me të shara e me shtrëngime; herë duke u bërë pjesëtarë të atyre që pësojnë të tilla.	33 et in altero quidem obprobriis et tribulationibus spectaculum facti in altero autem socii taliter conversantium effecti	{10:33} Partly, whilst ye were made a gazingstock both by reproaches and afflictions; and partly, whilst ye became companions of them that were so used.	33 und zum Teil selbst durch Schmach und Trübsal ein Schauspiel wurdet, zum Teil Gemeinschaft hattet mit denen, welchen es also geht.	33 то сами среди поношений и скорбей служа зрелищем [для других], то принимая участие в других, находившихся в таком же [состоянии];
10 — 34	καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου συνεπαθήσατε καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς κρείττονα ὕπαρξιν ἐν οὐρανοῖς καὶ μένουσαν.	34 Sepse treguat dhimbje për mua në vargonjtët e mi, edhe e pritët me gëzim rrëmbimin e kamjes suaj, duke ditur se keni për veten tuaj në qiejt një pasje më të mirë e të qëndrueshme.	34 nam et vinctis conpassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam	{10:34} For ye had compassion of me in my bonds, and took joyfully the spoiling of your goods, knowing in yourselves that ye have in heaven a better and an enduring substance.	34 Denn ihr habt mit den Gebundenen Mitleiden gehabt und den Raub eurer Güter mit Freuden erduldet, als die ihr wisset, daß ihr bei euch selbst eine bessere und bleibende Habe im Himmel habt.	34 ибо вы и моим узам сострадали и расхищение имения вашего приняли с радостью, зная, что есть у вас на небесах имущество лучшее и непреходящее.
10 — 35	Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.	35 Mos e humbni pra guximin tuaj që do të ketë shpërblim të madh.	35 nolite itaque amittere confidentiam vestram quae magnam habet remunerationem	{10:35} Cast not away therefore your confidence, which hath great recompence of reward.	35 Werfet euer Vertrauen nicht weg, welches eine große Belohnung hat.	35 Итак не оставляйте упования вашего, которому предстоит великое воздаяние.
10 — 36	ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν.	36 Sepse ju keni nevojë për durim, që të bëni vullnetin e Perëndisë dhe të merrni premtimin.	36 patientia enim vobis necessaria est ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem	{10:36} For ye have need of patience, that, after ye have done the will of God, ye might receive the promise.	36 Geduld aber ist euch not, auf daß ihr den Willen Gottes tut und die Verheißung empfanget.	36 Терпение нужно вам, чтобы, исполнив волю Божию, получить обещанное;
10 — 37	ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ.	37 “Sepse edhe fort pak kohë, edhe do të vijë ai që vjen, edhe nuk do të vonojë”.	37 adhuc enim modicum quantulum qui venturus est veniet et non tardabit	{10:37} For yet a little while, and he that shall come will come, and will not tarry.	37 Denn “noch über eine kleine Weile, so wird kommen, der da kommen soll, und nicht verziehen.	37 ибо еще немного, очень немного, и Грядущий придет и не умедлит.
10 — 38	ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ·	38 “Edhe i drejti do të rrojë prej besimit”; edhe “në u tërheqtë ndonjë prapa, shpirti im nuk do ta pëlqejë atë”.	38 iustus autem meus ex fide vivit quod si subtraxerit se non placebit animae meae	{10:38} Now the just shall live by faith: but if [any man] draw back, my soul shall have no pleasure in him.	38 Der Gerechte aber wird des Glaubens leben, Wer aber weichen wird, an dem wird meine Seele keinen Gefallen haben.”	38 Праведный верою жив будет; а если [кто] поколеблется, не благоволит к тому душа Моя.
10 — 39	ἡμεῖς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολῆς εἰς ἀπώλειαν, ἀλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχῆς.	39 Po ne nuk jemi nga ata që tërhiqen prapa për humbje, por nga ata që besojnë për shpëtimin e shpirtit.	39 nos autem non sumus subtractionis in perditionem sed fidei in adquisitionem animae	{10:39} But we are not of them who draw back unto perdition; but of them that believe to the saving of the soul.	39 Wir aber sind nicht von denen, die da weichen und verdammt werden, sondern von denen, die da glauben und die Seele erretten.	39 Мы же не из колеблющихся на погибель, но [стоим] в вере к спасению души.

[cite]

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Enciklopedia Shqiptare

Related posts: